Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant59
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński28
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Vaino Vahing
2
6,4/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzony: 15.02.1940Zmarły: 23.03.2008
Estoński pisarz i psychiatra.
Vaino Vahing znany był szerzej jako prozaik i dramaturg. Zadebiutował w 1967 r. na łamach czasopisma "Noorus". Chętnie wykorzystywał w swych tekstach elementy psychoanalizy, ukazując bohaterów działających pod wpływem podświadomości.
W 1996 r. przyznana została mu nagroda kulturalna Republiki Estońskiej.
Vaino Vahing znany był szerzej jako prozaik i dramaturg. Zadebiutował w 1967 r. na łamach czasopisma "Noorus". Chętnie wykorzystywał w swych tekstach elementy psychoanalizy, ukazując bohaterów działających pod wpływem podświadomości.
W 1996 r. przyznana została mu nagroda kulturalna Republiki Estońskiej.
6,4/10średnia ocena książek autora
22 przeczytało książki autora
32 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Ty Vaino Vahing
5,8
Monolog wewnętrzny estońskiego inteligenta w pierwszym pokoleniu. Specjalisty sądowego (byłego),niespełnionego pisarza, nienawidzącego swych korzeni i pracy na roli. Człowieka kochającego papier kolorowy, piękne koperty z satynowego papieru i swoją niewierną żonę, którą może i warto zabić, ale nie, może lepiej zabić teściową, wszystkie teściowe niszczą zięciów z prowincji. Opowiadanie napisane przez radzieckiego (później estońskiego) psychiatrę czerpiącego inspirację od Borgesa i Fuentesa. Powiedziałbym, odrobinę niepokojące dzieło.
Kochanka diabła. Opowiadania estońskie Mati Unt
7,1
Dziewicza i egzotyczna podróż po estońskiej prozie. Trafiłam na zbiór opowiadań wydanych w Polsce w '84 roku, pisanych przez autorów urodzonych między 1935 a 1947 rokiem. Jedne opowiadania lepsze inne gorsze. Najpierw myślałam, co to za misz-masz? Trochę grozy, niektóre naturalistyczne, inne surrealistyczne, nawet wplątały się jakieś erotyki. Ale po przeczytaniu całości, chyba znalazłam klucz: łączy je sposób postrzegania człowieka i świata, w którym dane mu żyć. Część autorów przyjęło konwencję purnonsensu, dużo tu też satyry, groteski, wszelkiego udziwnienia, sporo ironii. Ale to nie powinno dziwić, bo pisali oni w trudnych czasach, kiedy ich literatura narodowa była estońską literaturą radziecką... Najbardziej podobała mi się proza Arvo Valtona, którego "Kochanka diabła" jest utworem tytułowym.