Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor ma już tutaj zamieszczonych kilka swoich publikacji. Głównie z dziedziny logistyki i zarządzania bezpieczeństwem. Natomiast ta książka ma charakter wspomnieniowy. Obejmuje w całości okres życia, który spędził odbywając służbę w LWP, a potem WP. Nabyłem na wyprzedaży w markecie, a więc dość przypadkowo. Najcelniejszym porównaniem dla tej książki byłoby rozbudowane CV, albo raczej życiorys. Autor po kolei opisuje swoje losy od przyjęcia do wojska, a kończy na swoim przejściu na emeryturę. Zaspokoiła moją ciekawość dotyczącą realiów służby w LWP w PRL-u, ale niestety tylko częściowo, stąd obniżona ocena. Po przeczytaniu kilkudziesięciu pierwszych stron, gdy czytelnik już zaczyna identyfikować się z bohaterem wspomnień, zaczęły pojawiać się u mnie wątpliwości co do szczerości tych wspomnień. Nie podejrzewam autora o kłamstwa, ale o unikanie jakichkolwiek kontrowersyjnych tematów z czasów swojej służby. A z racji czasów, w których służył musiało być ich niemało. Chociażby szokująca dziś ilość samobójstw wśród żołnierzy ZSW. Koledzy i podwładni, z którymi zdarzyło mu się obcować są przedstawiani mało wyraziście i też bardzo powierzchownie, choć tutaj uznaję prawo autora wspomnień do własnej proporcji w tym temacie. Co od pewnego momentu denerwuje to konsekwentne unikanie zawieszenia w ramach czasowych kolei służby autora. Nie wiemy kiedy rozpoczęła się jego służba i w jakich latach działy się kolejne wydarzenia, a przecież PRL ewoluował i realia służby również się zmieniały. Pierwszym i zarazem jednym z ostatnich kamieni milowych w książce jest stan wojenny, a potem przełom '89. Treść książki jest tak ugładzona, że wspomnienia robotnika z dowolnego PRL-owskiego zakładu pracy mogły by być ciekawsze. Auto wybrał jednak bycie maksymalnie niekontrowersyjnym i po lekturze ma trochę podejrzenia, że mogło to częściowo odegrać rolę w jego, bez wątpienia, zasłużonej karierze żołnierza oraz naukowca.