Najnowsze artykuły
- ArtykułyOto najlepsze kryminały. Znamy finalistów Nagrody Wielkiego Kalibru 2024Konrad Wrzesiński1
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel25
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik3
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Reibun Ike
20
7,1/10
Pisze książki: komiksy
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,1/10średnia ocena książek autora
35 przeczytało książki autora
18 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Bi no Kyoujin ~X side~
Reibun Ike
Cykl: Bi no Kyoujin (tom 3)
7,9 z 11 ocen
11 czytelników 1 opinia
2017
Najnowsze opinie o książkach autora
Tatsu no Otoshigo Reibun Ike
6,7
Mogło być ciekawie, ale nie było. Nie jestem do końca pewna co zawiodło mnie najbardziej. Bohaterowie wykreowani byli nawet ciekawie, miejsce akcji w pewien sposób oryginalne, a to że jeden z bohaterów jest mechanikiem w ogóle sprawiło, że powinnam się w tej pozycji zakochać. A jednak coś poszło nie tak i z każdą kolejną stroną miałam coraz większą ochotę zamknąć tomik. Możliwe, że była to wina sposobu w jaki została przedstawiona relacja bohaterów i fakt, że traktują się jak ojciec i syn rujnował mi całą chemię między nimi. Może nie byłoby to dla mnie aż tak niepojęte gdyby poznali się trochę później. Nie jestem pewna.
Czego by jednak nie mówić kreska jak zawsze zachwycająca.
Bamford Koushakuke no Shitsuji Reibun Ike
6,3
Z początku wydawało mi się nudne i mało interesujące, ale z biegiem rozdziałów było tylko lepiej. Sposób pisania bohaterów albo aż tak się poprawił, albo to ja przyzwyczaiłam się do ich charakterów. Bóg jeden wie.
Pomijając może fakt, że wpierw główny bohater zalatywał mi pedofilią (potem się poprawia) wątki romantyczne są całkiem całkiem, a relacja Leo i Fin'a, która z początku obchodziła mnie tyle co zeszłoroczny śnieg ostatecznie była tym co trzymało mnie przy tej pozycji do samego końca.
Kreska, jak zawsze, przyjemna dla oka. Zwłaszcza zachwycały mnie mimiki.
Ogółem nie jest to może ani arcydzieło, ano najlepsza z prac Reibun Ike, ale sprawdza się jako przyjemna lektura.