Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka to klasyka termodynamiki (przynajmniej w środowisku polskich fizyków statystycznych i chemików).
Nie jest tak łatwa jak opisywana ostatnio przeze mnie Termodynamika profesora Hołysta, ale nie jest też nadmiernie trudna. Jest to po prostu klasyka i ponieważ nie widziałem tu jej recenzji uważam, że trzeba ten błąd naprawić. To, że ją przeczytałem to za dużo powiedziane. Ja z tej książki korzystam jako z referencji wiedzy o termodynamice: kiedy potrzebne jest coś z dużą dokładnością opisu, to zaglądam właśnie tutaj.
Ostatnio zaglądałem do niej w poszukiwaniu wyprowadzenia wzoru na potencjał chemiczny substancji rozpuszczanej w ciele stałym. Normalnie, wszyscy kończą na prezentacji potencjału chemicznego dla gazu i potem stwierdzają, że "można to uogólnić na inne stany skupienia materii". U Gumińskiego jest inaczej. Znajdziemy pełną dyskusję, która uzasadnia dlaczego ten wzór można uogólnić (dyskusja zachowania potencjału gazu przy ekstremalnych zmianach temperatury/ciśnienia, prowadzących do zmiany stanu skupienia). Tym zgrubsza ta książka różni się od pozostałych.