Polski fizykochemik, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Studia w dziedzinie chemii ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1936 r., a w 1944 r. obronił doktorat na tajnych kompletach, zaś w 1955 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a po siedmiu latach profesora zwyczajnego. Był autorem prac i artykułów naukowych dotyczących chemii, szczególnie katalizy chemicznej - nazywany twórcą polskiej szkoły katalizy. Autor podręczników akademickich z zakresu chemii fizycznej i nieorganicznej, w szczególności wielokrotnie wznawianej "Chemii ogólnej i nieorganicznej", którą w roku 1984 zastąpiły "Podstawy chemii nieorganicznej". Podręcznik ten stanowi podstawę nauczania chemii nieorganicznej na wielu polskich uczelniach.
Był członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, członek czynny PAU, przewodniczący honorowy Komitetu Chemii PAN. Od roku 1983 pracował w Instytucie Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN w Krakowie, gdzie był kierownikiem grupy badawczej "Chemiczne i katalityczne własności stałych heteropolikwasów". Ostatnia publikacja naukowa, której był współautorem, ukazała się w roku 2015.
DYSKUSJE