Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeden dzień, jedna noc, jedna nieprzemyślana chwila, konsekwencje do końca życia. Być może bardzo skróconego życia. Bo ile można żyć z HIV? Tego nie wie nikt. Lucy, gdy ją poznajemy ma 16 lat, wychowuje ją dwóch ojców a jej życiową pasją jest teatr. Niestety życie lubi się, baaardzo komplikować, a kolejne niechciane zdarzenia spadają na młodą bohaterkę niczym gromy z jasnego nieba. Przecież ma dopiero 16 lat, więc jak można inaczej odreagować wszystkie trudy tygodnia niż dobra impreza? Tyle, że to, co czasem wydaje się być dobre wcale nie musi takie być, a konsekwencje mogą przekraczać nasze wyobrażenia. HIV? Przecież mnie to nie dotyczy. Przecież to choroba homoseksualistów i narkomanów… A jednak. I wcale nie trzeba być tą „puszczalską”. Wystarczy tylko ten jeden raz… Tyle, że co później? Jak powiedzieć to bliskim, czy powiedzieć? Co teraz? Ile będzie się żyć? Jak będzie teraz wyglądać to życie? Książka ta jest o tyle dobra o ile odpowiada na powyższe pytania. Łamie tabu, o którym nikt nie mówi. Sam temat HIV czy AIDS jest bardzo przemilczany, a już tym bardziej wśród młodzieży. A nawet, jeśli już omawiana jest tylko kwestia profilaktyki a nie tego, co dalej. I właśnie między innymi na to zwraca uwagę ta książka. Według mnie jest to idealna książka nie tylko dla młodzieży, ale i dla rodziców. Jest to, co prawda tylko jeden z możliwych scenariuszy, w jaki młody człowiek może zareagować na taką sytuację. Autorka w głęboki sposób opisuje, co może czuć człowiek w takiej chwili. Zdecydowanie polecam wszystkim.