Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zastanawiające iż wszyscy najwięksi dyktatorzy XX wieku nie pozostawiali pamiętników, czy jakiejś formy autobiografii. Znamy ich z przemówień, książek, czy wspomnień współpracowników. Nigdy jednak Hitler, Stalin, czy Castro nie sięgali po pióro, żeby na bieżąco spisywać swoje myśli. Stąd potrzeba takich książek, jak ta fałszywa autobiografia Fidela Castro autorstwa Norberto Fuentesa. Przyjaciel kubańskiego dyktatora próbuje "wczuć się" w myśli i uczucia Castro. Wyszła z tego ciekawa książka, z której wyłania się obraz Castro jako kochliwego egocentryka, przekonanego o dziejowej misji jaką ma do spełnienia. To castro wyznacza kierunki rewolucji i walki o władzę. Inni, nawet tak znaczący jak Che, muszą się podporządkować. W przeciwnym wypadku mogą spodziewać się zdań typu: "kolejne kłamstwo Che". Ciekawe, ile w tych opowieściach jest prawdy, a ile zawiedzionej przyjaźni Fuentesa do Castro?