Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ksiądz rzymskokatolicki, malarz, grafik, krytyk sztuki.
Pochodził z rodziny warszawskich księgarzy. Jego dziad August Robert Wolff był współzałożycielem wydawnictwa Gebethner i Wolff. Wcześnie osierocony przez ojca wychowywał się pod opieką matki. Dzieciństwo i młodość spędził pod Sandomierzem i w Warszawie. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował malarstwo i grafikę. Uczeń Felicjana Szczęsnego Kowarskiego, Ignacego Pieńkowskiego i Jana Wojnarowskiego. Po studiach w Krakowie wyjechał do Paryża. Był współzałożycielem Komitetu Paryskiego. W okresie międzywojennym swoje prace wystawiał na różnych wystawach w kraju i za granicą. Był krytykiem sztuki, jednym z odkrywców talentu Nikifora i kolekcjonerem jego malarstwa. W czasie II wojny światowej mieszkał w Wilczycach. W 1945 roku przez krótki okres przebywał na Lubelszczyźnie. Zajmował się inwentaryzacją zbiorów dzieł sztuki zgromadzonych w pałacu w Kozłówce. Później powrócił do Warszawy. Był członkiem i wiceprezesem zarządu Zrzeszenia Polskich Artystów Plastyków Zwornik. W 1948 roku poczuł powołanie do życia duchownego. Wstąpił do seminarium. W 1952 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był wikariuszem w kilku parafiach archidiecezji warszawskiej (Anin, Otwock, Warszawa). Od 1958 roku do śmierci związany był z Zakładem dla Niewidomych w Laskach. Łączył tam posługę duszpasterską z pracą malarską. Tworzył w dziedzinie malarstwa i grafiki, zajmował się publicystyką artystyczną, wykonywał temperowe dekoracje ścian kościołów. Wypracował własny styl operowania światłem i kolorem. Większość jego prac znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie.