Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Es'kia Mphahlele
Znany jako: Ezekiel MphahleleZnany jako: Ezekiel Mphahlele
3
6,7/10
Pisze książki: literatura obyczajowa, romans, literatura piękna
Urodzony: 17.12.1919Zmarły: 27.08.2008
Es'kia Mphahlele (ur. jako Ezekiel Mphahlele) – południowoafrykański pisarz i działacz antyrasistowski.
Absolwent Adam's College w Natalu (studium nauczycielskie).
Przez cztery lata pracował w instytucie dla ociemniałych. Potem objął posadę nauczyciela angielskiego i afrikaans w jednej ze szkół w Johannesburgu, lecz został wydalony za organizowanie akcji protestacyjnych przeciw polityce rządu w sprawie szkolnictwa dla ludności czarnej.
Członek Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC).
W latach 1957-1977 Mphahlele przebywał poza granicami RPA. Najpierw wykładał angielski i literaturę na University of Ibadan w Nigerii, potem był wykładowcą anglistyki na University College of Nairobi w Kenii. Wreszcie wylądował w Stanach Zjednoczonych.
Autor nowel, opowiadań, ale także książek zaliczanych do literatury faktu.
Wybrane dzieła: "Down Second Avenue" (1959),"The Wanderers" (1969),"Voices in the Whirlwind and Other Essays" (1972),"Father Come Home" (1984),"ES'KIA" (2002),"Bury Me At the Marketplace: Es'kia Mphahlele and Company – Letters 1943-2006" (wydanie pośmiertne, 2010).
Żona: Rebecca Nana Mochedibane (1945–2004, jej śmierć),5 dzieci.
Absolwent Adam's College w Natalu (studium nauczycielskie).
Przez cztery lata pracował w instytucie dla ociemniałych. Potem objął posadę nauczyciela angielskiego i afrikaans w jednej ze szkół w Johannesburgu, lecz został wydalony za organizowanie akcji protestacyjnych przeciw polityce rządu w sprawie szkolnictwa dla ludności czarnej.
Członek Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC).
W latach 1957-1977 Mphahlele przebywał poza granicami RPA. Najpierw wykładał angielski i literaturę na University of Ibadan w Nigerii, potem był wykładowcą anglistyki na University College of Nairobi w Kenii. Wreszcie wylądował w Stanach Zjednoczonych.
Autor nowel, opowiadań, ale także książek zaliczanych do literatury faktu.
Wybrane dzieła: "Down Second Avenue" (1959),"The Wanderers" (1969),"Voices in the Whirlwind and Other Essays" (1972),"Father Come Home" (1984),"ES'KIA" (2002),"Bury Me At the Marketplace: Es'kia Mphahlele and Company – Letters 1943-2006" (wydanie pośmiertne, 2010).
Żona: Rebecca Nana Mochedibane (1945–2004, jej śmierć),5 dzieci.
6,7/10średnia ocena książek autora
19 przeczytało książki autora
83 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
24 współczesne opowiadania południowoafrykańskie Alex La Guma
6,8
Na książkę pt. "24 współczesne opowiadania południowoafrykańskie" składają się dokładnie 23 opowiadania i 8 wierszy. Jestem ciekawa, kto wymyślił tytuł...
Ale pomijając, na tę książkę trafiłam przypadkiem w bibliotece, z ciekawości i miłości do opowiadań wzięłam, czego zaczęłam szybko żałować. Książka leżała, a ja myślałam: "to musi być straszna nuda, chyba nie przeczytam", ale kiedy zaczęłam... naprawdę trudno się od tej książki "oderwać". Od pierwszego do ostatniego opowiadania czyta się jednym tchem. Jej najsłabszym punktem są wiersze. O ile opowiadania potrafią uderzyć, o tyle obok tych wierszy przeszłam dość obojętnie (choć kocham poezję).
Początkowe opowiadania są bardzo ciekawe, mniej więcej w połowie robi się na moment nudno, ale naprawdę na moment...
Jeszcze jednym plusem jest to, że opowiadania są krótkie, każde ma mniej więcej 10 stron, nie ma tu nudnych opisów, które pochłaniają tylko papier, a które się po prostu pomija.
Pierwsze spotkanie z literaturą afrykańską i już wiem, że na pewno nie ostatnie.