Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Daję 6, bo się autor upisał, ale mam ochotę obniżyć na 5, bo też męczy czytelnika nieziemsko. Rzecz się dzieje za panowania Władysława Łokietka, przepraszam, Włodzisława Łoktka. Że też ta książka z jej archaizowanym aż tak mocno językiem miała być przeznaczona dla młodego czytelnika... Bohaterami są chłopcy z kujawskiej wsi: Przemko i Jakubek oraz ich przyjaciel Rostek. Ich życie na pograniczu polsko-krzyżackim, a potem spotkania z kręgiem rycerstwa, możnowładztwa i ludzi dworu pozwalają śledzić im najważniejsze, dobrze zresztą relacjonowane, wydarzenia tych lat. Potem zaś, gdy losy zawiodą ich do Krakowa i na wyprawy wojenne aż pod Płowce - będą czynnie w tej wielkiej historii uczestniczyć. Cóż z tego. Książkę morduje arcytrudny język, rozwlekłość i brak pomysłu na akcję. Tytułowy zakopany gdański miecz i związana z nim tajemnica pochodzenia malutkiej Helżuni miały być konceptem na solidny zwornik fabuły, ale ta się rozeszła.