Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dekalog został nadany Izraelczykom po opuszczeniu Egiptu pod wodzą Mojżesza. Gdy dotarli oni do góry Synaj, Bóg JHWH dał im prawo, którego mieli przestrzegać. Zakon pozwalał im żyć w zgodzie i jedności z Bogiem. Jednak jak się okazało, zakon był niedoskonały... A jego całkowite wypełnienie niemożliwe... Dekalog - historia Dekalog a w tradycji żydowskiej dziesięć oświadczeń jest zbiorem podstawowych nakazów moralnych. Obowiązywał on pierwotnie wyznawców judaizmu, ale został przejęty przez chrześcijan. Zakon zapisany w Księdze Wyjścia słowo po słowie został podyktowany przez samego Boga Mojżeszowi. Pierwotnie spisany na dwóch kamiennych tablicach. Pierwsze z nich Mojżesz roztrzaskał kiedy schodząc z Synaju, zobaczył bałwochwalstwo Izraelitów. Prawo a religie świata Wyznawcy prawosławia, judaizmu, i większość kościołów protestanckich i wschodnich przyjmują treść dekalogu z Księgi Wyjścia. Zdaniem kościoła katolickiego tekst z Księgi Wyjścia nie jest pierwotny, skoro tekst z Księgi Powtórzonego Prawa, który również znajduje się w Biblii, różni się w pewnym stopniu od tego z Księgi Wyjścia. Mimo to w Katechizmie Kościoła Katolickiego cytowana i omówiona jest wersja biblijna nieskrócona. Podział przykazań to podział na te określające stosunek ludzi do Boga, oraz te regulujące zasady życia we wspólnocie. Podział zakonu Zakon został na przestrzeni wieków podzielony według interpretacji. Najstarszy jest podział żydowski stosowany w Septuagincie. Był on stosowany już w czasach Chrystusa. Józef Flawiusz i Filon z Aleksandrii używali go już w I wieku. Następny jest podział talmudyczny. Jest on powszechnie uznawany we współczesnym judaizmie, pochodzi on z III wieku n.e. Kolejnego podziału dokonał św. Augustyn z Hippony. Tak zwany podział augustyński pochodzi z V wieku n.e. Ostatnim jest podział luterański. Dokonał go Marcin Luter w XVI wieku. Jest on nieco zmodyfikowanym podziałem augustyńskim. Dekalog - wartość świata Ks. prof. Waldemar Chrostowski napisał bardzo ważną książkę na temat nie tylko dekalogu, ale i prawa mojżeszowego jako całości. Pozycja "Dekalog" zawiera wytłumaczenie poszczególnych jego części. Publikacja ta nie opiera się tylko na samym fragmencie Pisma z tekstem przykazań, ale na całej Biblii. Wszelkie tłumaczenia Pisarza opierają się na wersetach z różnych Ksiąg Starego jak i Nowego Testamentu. Ks. Chrostowski w swej pozycje nie opiera się tylko i wyłącznie na suchym tłumaczeniu zakonu, ale także na samej historii narodu wybranego oraz współczesnego świata. Przyznam szczerze, że gdy otwierałam książkę, to ręce mi się trzęsły. Mam poglądy protestanckie zarówno na wiarę jak i Biblię. Teksty Autora czytam długo, ale bałam się jak przykazania, zostaną przedstawione przez księdza katolickiego. Drugie przykazanie w chrześcijaństwie O ile z dekalogiem zgadzają się wszystkie religie, o tyle drugie przykazanie wywołuje niemało kontrowersji. Jak wiadomo protestanci nie czczą obrazów, rzeźb i relikwii. I właśnie tego fragmentu w książce się bałam. Zastanawiałam się, czy Autor przedstawi w biblijny sposób treść jak i tłumaczenie tekstu. Jednak Pisarz nigdy mnie nie zawiódł pod względem rzetelności treści, więc otworzyłam rozdział. Muszę powiedzieć tutaj, że ksiądz Chrostowski jest jednym z moich ulubionych publicystów katolickich właśnie z powodu naprawdę wielkiej uczciwości swoich tekstów. Okazało się, że się nie zawiodłam. Drugie przykazanie zostało przedstawione w sposób całkowicie biblijny. Autor rozróżnia w swoim tłumaczeniu tekst z Księgi Wyjścia i z Księgi Powtórzonego prawa. Robi podział na tradycję katolicką. Natomiast samo sedno dekalogu i zachowanych zasad Ksiądz Chrostowski opisuje i zachowuje z oryginału. Rzetelność Autora Pozycja ta była dla mnie ogromną przyjemnością. Całkowicie oparta treść na Piśmie Świętym z bardzo dokładnie wydzielonymi akapitami na omówienie teologii katolickiej sprawiło, że pozycja ta jest dostępna zarówno dla kościoła katolickiego jak i protestanckiego. Czytając zresztą wszystkie publikacje Pisarza, zauważam tę dla mnie ważną zasadę. Mianowicie Autor pisze tak, aby każdy bez względu na wyznanie mógł skorzystać z książek czy artykułów. Młodzi czytelnicy Myślę, że w pozycji tej odnajdą się również młodsi czytelnicy. Wspaniałe ilustracje z największych dzieł sztuki malarskiej, całkowicie przystępny tekst i objaśnienia trudniejszych słów. Podział na treści historyczną, biblijną oraz tradycję naprawdę robi wrażenie. Widać, że z tą pozycją Pisarz chciał dotrzeć do szerszego grona czytelników. Publikacje tę polecam bardzo uczciwie. Czytałam ja z Biblią w ręku, aby posprawdzać wersety i tok myślenia Autora. Nadal utrzymuję swoją opinię, że ksiądz Chrostowski bardzo rzetelnie podchodzi do tworzonych przez siebie materiałów. Zachęcam, aby zapoznać się z książką, która dotyka nie tylko zasad samej Biblii, ale również współczesnych wydarzeń.