Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pewnie speleologia i grotołaźnictwo jest mniej popularne od himalaizmu i górołażenia, więc i książek na ich temat ze świecą (lub karbidówką, ha, ha, żarcik) szukać. Ta opisuje (często się na to powołując) "pierwsze wejście na Mount Everest pod powierzchnią" Co prawda "tylko" na 2 000 metrów, ale dokonane kilkadziesiąt lat później i wymagające nie mniej wysiłku, odporności itp. Skupiając się co prawda na sprawach duchowych (ile to determinacji, hartu ducha i ciała, adrenaliny, ducha zdobywców itd potrzeba),daje też pewien obraz "technicznej" strony zdobywania głębokości w jaskiniach. Opisy są często tak dobre, że czytając "widzi się" (przed oczyma duszy mojej?) sytuację. Co prawda, to są opisy "za dobre". Pamiętajmy, że w jaskini widać tylko to, co zostało oświetlone lampką, więc sali o rozmiarach pozwalających umieścić kilkanaście lokomotyw (piętrowo) nie da się obejrzeć (przynajmniej w pierwszym podejściu) tak jak wnętrza budynku. Oczywiście, tak plastyczne opisy nie są wadą książki. Przydałby się dołączony film, pokazujący, co naprawdę widzi grotołaz (na przykład na biwaku, gdzie dla oszczędności nie widać nic przez długi czas).