Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobnie jak od innych pozycji serii "Historyczne bitwy" nie oczekiwałem po "Navarino 1827" jakiegoś rewelacyjnego dzieła historycznego. "HB" to przede wszystkim literatura popularnonaukowa. Tym niemniej uważam, że to jednak nieporozumienie, gdy autor pretenduje swoją książką do roli popularyzatora historii jakiegoś konfliktu a prezentuje w rzeczywistości pozycję, którą w najlepszym razie można opisać jako przyczynkarską. "Navarino 1827" powinno się raczej nazywać "Walka narodu greckiego o niepodległość w prasie Królestwa Kongresowego". Autor oparł się (jeśli wierzyć przytoczonej bibliografii) głównie na prasie polskiej (co samo w sobie jest już paradoksem, gdy w grę wchodzi przedstawienie konfliktu, który z Polską miał marginalnie do czynienia) oraz na w znakomitej większości podstawowej literaturze popularnonaukowej o historii XIX wieku. Lista wykorzystanych tutułów jest, powiedzmy to dyplomatycznie, frapująco krótka. Odpowiednio wygląda więc wynik końcowy usiłowań autora. Jako czytelnik pozostaję po lekturze "Navarino 1827" raczej bezradny, ponieważ dowiedziałem się w sumie sporo o percepcji konfliktu - ale otrzymałem raczej niewiele konkretów na temat samego starcia. Tym samym wiem teraz być może całkiem sporo o tym, o czym rozmawiali warszawiacy w stołecznych kawiarenkach roku 1827. Ale co to ma wspólnego z bitwą pod Navarino?