Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dalsze losy Lucyfera, Gwiazdy Zarannej, który stworzył własny świat, gdzie zaprosił wolne istoty, aby stały się jego częścią. Opasł tomiszcze przeniesie czytelnika w wyobraźnię Carey, która rozciąga się niemal na 700 stron. I jest to prawdziwa epopeja. Od szczytu, po kolejny upadek, odrodzenie i poszukiwanie swojego miejsca. Wątków jest tu tyle, że można samemu napisać książkę. Bo oto wracają karty tarota, które żyją w ludzkiej kobiecie. Wrogowie Lucyfera atakują go w najgorszym momencie, nieomal dochodząc swojego. Mamy Mazikeen, która jest teraz przywódczynią własnego ludu. Jest Elaine Belloc, która stanowi klucz do ratunku Upadłego, a także wobec której Lucyfer będzie miał spory dług, który będzie chciał spłacić wedle własnego honoru. Będziemy mieli tu też sporo mitologii skandynawskiej, bo na niebo znów ruszy Naglfar, statek, którego budulcem są ludzkie paznokcie. Cel: Dworce Ciszy, mityczne miejsce, gdzie trzymana jest czyjaś dusza. Wreszcie mamy Boga, który ma tego wszystkiego dość i opuszcza niebo. I powstaje problem, bo szybko znajdują się chętni na miejsce Stwórcy. Lucyfer, chcąc nie chcąc będzie musiał połączyć siły z niechcianym sojusznikiem. A to kropla w morzu fabularnym, jakim zalewa czytelnika autor. Jest to kreatywne, ciekawe i mocno nieprzewidywalne. Lucyfer to żelazna pozycja dla każdego, kto lubi komiksy. I wygląda wspaniale, choć kreska kresce nie równa, gdyż nad całością pieczę miało kilku rysowników. Ale i tak jest to spójnie wizualnie i nie zostaje mi nic jak tylko czekać na finalny tom. Równie masywny jak ten. Egmont rozpieszcza swoich czytelników, zatem dajcie się ponieść tej przyjemności. Zupełnie jak w jakiejś reklamie ptasiego mleczka, czy innego batona.