Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Michał Dąbrowski zadebiutował przychylnie przyjętą przez krytyków powieścią „Dłoń”. Niedawno wydawnictwo Jirafa Roja wydało drugą z kolei książkę znakomicie zapowiadającego się polskiego pisarza pt. „Transgresja” Transgresja - w psychologii i filozofii, przekraczanie granic biologii, osobowości granic społecznych oraz norm społecznych.* Głównym bohaterem utworu jest nieznany nam z imienia młody mężczyzna. Wkraczamy do jego życia w dość niezwykłym momencie, po bolesnym rozstaniu z długoletnią partnerką i śmierci najlepszego przyjaciela próbuje stworzyć nowy związek, odciąć się od przeszłości i zacząć żyć pełnią normalnego życia. Niestety nie okazuje się to takie proste. Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, a bohater nie stroniąc od imprez, alkoholu, narkotyków, przemocy i przypadkowego seksu wpada w dość nieciekawe towarzystwo. W tym momencie pojawia się niespodziewany gość, który próbuje nakłonić przyjaciele do powrotu na dobrą drogę, uświadamiając mu w jakim świecie iluzji żył do tej pory. „Transgresjia” to oryginalna opowieść o samotności, miłości, tęsknocie i poszukiwaniu własnego ja. Świat rzeczywisty przenika się tutaj z wyobraźnią i halucynacjami, w pewnym momencie czytelnik sam nie potrafi odróżnić co jest rzeczywistością o co wytworem wyobraźni. W książce nie ma dialogów, historię poznajemy z perspektywy głównego bohatera, który wprowadza nas w świat swoich wspomnień, opowiada o zdarzeniach, których był świadkiem, przywołuje dawne rozmowy. Momentami taka forma wypowiedzi męczy. Pomimo tego, że w jednej scenie nigdy nie bierze udziału więcej niż dwie osoby to i tak ciężko się zorientować kto w danej chwili zabiera głos. Najnowsza książka Michała Dąbrowskiego nie jest historyjką łatwą w odbiorze. Wymaga koncentracji podczas lektury i maksymalnego wczytania się w karty. Najlepiej zabrać się do niej w chwili gdy nic nie będzie nas rozpraszać, by nie stała się kolejną pustą i nic nie znaczącą historią rozbitego psychicznie człowieka. „Transgresję” jak i poprzednią książkę Michała Dąbrowskiego pt. „Dłoń” śmiało mogę polecić wszystkim tym, którzy poszukują w lekturze czegoś nowego i nie boją się skomplikowanych form wymagających od czytelnika maksimum uwagi.