Najnowsze artykuły
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński6
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant23
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Paul Murray Kendall
3
7,4/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,4/10średnia ocena książek autora
97 przeczytało książki autora
213 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Ryszard III Paul Murray Kendall
7,7
Być może ta biografia jest odrobinę romatyczna i idealizująca, ale to nie zmienia faktu, że jest znakomicie napisana i udokumentowana.
A jeśli nawet autor patrzy na swojego bohatera przez odrobinę zbyt różowe okulary - to myślę, że to się Ryszardowi należy po całym tym błocie, jakie do niego przylgnęło m.in. za sprawą dramatu Szekspira.
Ludwik XI Paul Murray Kendall
7,5
Tak dobrej biografii nie czytałem już bardzo dawno. Król o którym wcześniej w zasadzie za wiele nie widziałem, może jakaś krótka wzmianka. Zresztą o relacjach feudalnych we Francji poza ogólnikami nie pisze się za wiele. W tej książce dostałem jedno i drugie, kapitalny opis życia monarchy i świetnie sportretowany obraz relacji późno feudalnych we Francji. Książka napisana blisko pół wieku temu ale ciągle jest majstersztykiem biografii. Dostajemy nie tylko suche fakty i opisy pojedynczych wydarzeń ale piękną narrację osnutą wokół Ludwika i jego planów uczynienia z Francji jedności. Do momentu objęcia tronu trochę rozrabiaka, trochę malkontent, po namaszczeniu owładnięty ideą jedności i pokoju w swoim kraju. Całe swoje życie temu poświęcił. A za narzędzia miał pieniądze, inteligencję, spryt, urok osobisty, poczucie humoru i jeszcze raz pieniądze. Wojen unikał jak tylko mógł bo wiedział, że kosztowne i wynik zawsze niepewny stąd rozwinął dyplomację, w której osiągnął niezrównany kunszt. Zwłaszcza portret jego służby dyplomatycznej jest kapitalny choć można zagubić się w gąszczu nazwisk i powiązań. Konflikt z Burgundią Filipa i później Karola oraz z Anglią Edwarda i sposób jego prowadzenia to istny majstersztyk.
Gorąco polecam!