Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść obyczajowa z intrygą rodzinną przedstawiająca rzeczywistość (nie mylić z atrakcjami turystycznymi) pięknej wyspy Martynika. Akcja toczy się bodajże w latach 70-ch XX wieku, w retrospekcji pojawiają się czasy tragicznej erupcji wulkanu Mont-Pelée (1902). Podupadająca plantacja i jej mieszkańcy: murzyńska służba i pracownicy, właścicielka, wciąż bogata dziedziczka ginącej fortuny, w bardzo podeszłym wieku, kreolscy sąsiedzi. Intryga kręci się wokół spadku po głównej bohaterce: jej dzieci i wnuki walczą o pieniądze i kosztowności, ona sama natomiast chciałaby przy okazji zapewnić dalszą egzystencję plantacji, o której zachowanie zaciekle i skutecznie walczyła całe życie. Teraz też nie brakuje jej uporu i pomysłów, a że dzieci ma niegłupie i potrafiące walczyć o własne interesy, jest co poczytać. Tych, którzy nie są skłonni dać się skusić tego rodzaju intrygom, zapewniam: książka ma klimat. Stare upada, nowe się wdziera, Matrynika trwa w swej bujnej naturze pod ostrym naporem palącego słońca... Da się czytać. Natomiast tych, którym spodoba się "Wielka Kreolka" i zechcą sięgnąć po jej kontynuację, "Władcę sawanny", ostrzegam: tło takie samo, ale już bez klimatu, rodzinną intrygę autorka zastąpiła tanią sensacją rodem z filmów klasy B (czy nawet C). Nie mogłem pojąć, że pisała to ta sama osoba.