Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać13
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński8
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Bruce Dickinson
2
7,0/10
Pisze książki: literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik
Urodzony: 07.08.1958
Bruce Dickinson – wokalista heavymetalowego zespołu Iron Maiden.
Dickinson przyszedł na świat, gdy jego rodzice byli jeszcze nastolatkami. Początkowo matka próbowała usunąć ciążę, jednak aborcja nie powiodła się (to wydarzenie było natchnieniem dla płyty "Accident of Birth"). Po narodzinach, matka zaczęła pracować w sklepie obuwniczym, a ojciec został mechanikiem w wojsku. Od wczesnej młodości Bruce Dickinson wychowywany był głównie przez dziadka ze strony matki.Pierwszym poważnym zespołem Dickinsona był Samson, gdzie nazywano go Bruce Bruce. Zespół był wymieniany jako jeden z najważniejszych zespołów Nowej Fali Brytyjskiego Heavy Metalu (ang. New Wave of British Heavy Metal – NWOBHM). Dickinson nagrał z Samsonem dwa albumy - Head On w 1980 i Shock Tactics w 1981. Pseudonim wokalisty widnieje także na okładce płyty Survivors z 1979, lecz w rzeczywistości Dickinson nie brał udziału w jej nagraniu.Klimat w zespole Samson pozostawiał wiele do życzenia – chodziło m.in. o duże ilości narkotyków, którymi Bruce się brzydził. Wtedy skontaktował się z Dickinsonem Steve Harris - basista i lider zespołu Iron Maiden. Zaproponował mu zajęcie miejsca Paula Di'Anno, wokalisty z którym nagrali 2 poprzednie płyty. Dickinson zgodził się bez dłuższego namysłu, jako że już wcześniej planował odejście z Samsona i chętnie widział siebie wtedy jako członka zespołu Iron Maiden.
Po 10 latach spędzonych wspólnie z Iron Maiden, Dickinson zaczął na poważnie myśleć o karierze solowej. Jeszcze podczas pobytu w zespole wydał 2 albumy (z późniejszym gitarzystą Maiden – Janickiem Gersem),które jednak nie odniosły wielkiego sukcesu. Mimo to, w 1993 roku, po nagraniu albumu Fear of the Dark, Bruce Dickinson opuścił szeregi Iron Maiden, a jego miejsce zajął Blaze Bayley, grający wcześniej w formacji Wolfsbane.
W latach 90. Dickinson oddał się rozwijaniu swoich licznych pasji – m.in. szermierce i nauce pilotażu. Napisał także kilka książek i scenariuszy - najsławniejsza książka to "Przygody Lorda Ślizgacza" (The Adventures of Lord Iffy Boatrace). Po krótkim czasie powrócił do tworzenia muzyki - wydał dwa solowe, uznane, albumy metalowe: Accident of Birth i The Chemical Wedding (z byłym gitarzystą Maiden - Adrianem Smithem). Wydanie płyt połączono z koncertami uwieńczonymi nagraniem koncertowej płyty Scream for me Brazil.
Oprócz kariery wokalnej, Bruce Dickinson był także prezenterem radiowym i telewizyjnym - wystąpił m.in. w kilku programach na kanale Discovery, a także prowadził własną, autorską audycję w radiu BBC.
Obecnie Bruce Dickinson, w chwilach wolnych od koncertowania z Iron Maiden, pracuje jako etatowy Kapitan 230-miejscowych samolotów pasażerskich Boeing 757 w brytyjskich liniach lotniczych Astraeus Airlines (Astraeus). Kapitan Dickinson gościł ostatnio w Polsce 24 grudnia 2007 - przyleciał na podkrakowskie lotnisko Balice rejsem British Airways.
Dickinson ma na swoim koncie epizodyczną rolę wokalisty w filmie Demon (1981). Nie uczestniczył jednak w zdjęciach, a jedynie wykorzystano fragmenty nagrania zarejestrowanego wcześniej przez grupę Samson - Biceps of Steel. Muzyk pojawił się także gościnnie w serialu The Paradise Club.
W 2000 Dickinson ukończył pisanie scenariusza do filmu Chemical Wedding w reżyserii Juliana Doyle'a. Premiera filmu odbyła się 30 maja 2008.
Prywatnie muzyk jest mężem Paddy Dickinson, z którą ma trójkę dzieci – Austin, Griffin i Kia.
Książki Bruce'a Dickinsona:
* Przygody Lorda Ślizgacza (The Adventures of Lord Iffy Boatrace – 1990, wyd. polskie 1992)
* The Missionary Position (1992)
[wszystkie informacje z Wikipedii]http://www.screamforme.com/
Dickinson przyszedł na świat, gdy jego rodzice byli jeszcze nastolatkami. Początkowo matka próbowała usunąć ciążę, jednak aborcja nie powiodła się (to wydarzenie było natchnieniem dla płyty "Accident of Birth"). Po narodzinach, matka zaczęła pracować w sklepie obuwniczym, a ojciec został mechanikiem w wojsku. Od wczesnej młodości Bruce Dickinson wychowywany był głównie przez dziadka ze strony matki.Pierwszym poważnym zespołem Dickinsona był Samson, gdzie nazywano go Bruce Bruce. Zespół był wymieniany jako jeden z najważniejszych zespołów Nowej Fali Brytyjskiego Heavy Metalu (ang. New Wave of British Heavy Metal – NWOBHM). Dickinson nagrał z Samsonem dwa albumy - Head On w 1980 i Shock Tactics w 1981. Pseudonim wokalisty widnieje także na okładce płyty Survivors z 1979, lecz w rzeczywistości Dickinson nie brał udziału w jej nagraniu.Klimat w zespole Samson pozostawiał wiele do życzenia – chodziło m.in. o duże ilości narkotyków, którymi Bruce się brzydził. Wtedy skontaktował się z Dickinsonem Steve Harris - basista i lider zespołu Iron Maiden. Zaproponował mu zajęcie miejsca Paula Di'Anno, wokalisty z którym nagrali 2 poprzednie płyty. Dickinson zgodził się bez dłuższego namysłu, jako że już wcześniej planował odejście z Samsona i chętnie widział siebie wtedy jako członka zespołu Iron Maiden.
Po 10 latach spędzonych wspólnie z Iron Maiden, Dickinson zaczął na poważnie myśleć o karierze solowej. Jeszcze podczas pobytu w zespole wydał 2 albumy (z późniejszym gitarzystą Maiden – Janickiem Gersem),które jednak nie odniosły wielkiego sukcesu. Mimo to, w 1993 roku, po nagraniu albumu Fear of the Dark, Bruce Dickinson opuścił szeregi Iron Maiden, a jego miejsce zajął Blaze Bayley, grający wcześniej w formacji Wolfsbane.
W latach 90. Dickinson oddał się rozwijaniu swoich licznych pasji – m.in. szermierce i nauce pilotażu. Napisał także kilka książek i scenariuszy - najsławniejsza książka to "Przygody Lorda Ślizgacza" (The Adventures of Lord Iffy Boatrace). Po krótkim czasie powrócił do tworzenia muzyki - wydał dwa solowe, uznane, albumy metalowe: Accident of Birth i The Chemical Wedding (z byłym gitarzystą Maiden - Adrianem Smithem). Wydanie płyt połączono z koncertami uwieńczonymi nagraniem koncertowej płyty Scream for me Brazil.
Oprócz kariery wokalnej, Bruce Dickinson był także prezenterem radiowym i telewizyjnym - wystąpił m.in. w kilku programach na kanale Discovery, a także prowadził własną, autorską audycję w radiu BBC.
Obecnie Bruce Dickinson, w chwilach wolnych od koncertowania z Iron Maiden, pracuje jako etatowy Kapitan 230-miejscowych samolotów pasażerskich Boeing 757 w brytyjskich liniach lotniczych Astraeus Airlines (Astraeus). Kapitan Dickinson gościł ostatnio w Polsce 24 grudnia 2007 - przyleciał na podkrakowskie lotnisko Balice rejsem British Airways.
Dickinson ma na swoim koncie epizodyczną rolę wokalisty w filmie Demon (1981). Nie uczestniczył jednak w zdjęciach, a jedynie wykorzystano fragmenty nagrania zarejestrowanego wcześniej przez grupę Samson - Biceps of Steel. Muzyk pojawił się także gościnnie w serialu The Paradise Club.
W 2000 Dickinson ukończył pisanie scenariusza do filmu Chemical Wedding w reżyserii Juliana Doyle'a. Premiera filmu odbyła się 30 maja 2008.
Prywatnie muzyk jest mężem Paddy Dickinson, z którą ma trójkę dzieci – Austin, Griffin i Kia.
Książki Bruce'a Dickinsona:
* Przygody Lorda Ślizgacza (The Adventures of Lord Iffy Boatrace – 1990, wyd. polskie 1992)
* The Missionary Position (1992)
[wszystkie informacje z Wikipedii]http://www.screamforme.com/
7,0/10średnia ocena książek autora
564 przeczytało książki autora
235 chce przeczytać książki autora
9fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Do czego służy ten przycisk? Autobiografia
Bruce Dickinson
7,5 z 413 ocen
685 czytelników 80 opinii
2017
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Nic z dzieciństwa nie idzie na marne.
3 osoby to lubiąW szermierce spodobało mi się to, że tak naprawdę nigdy nie dochodzisz do kresu. Podobnie jak w przypadku innych sportów walki, każdy przeci...
W szermierce spodobało mi się to, że tak naprawdę nigdy nie dochodzisz do kresu. Podobnie jak w przypadku innych sportów walki, każdy przeciwnik jest inny, a bycie doświadczonym zawodnikiem wcale nie gwarantuje sukcesu w pojedynku z niepewnym początkującym szermierzem. W walce staczasz również pojedynek z samym sobą i to właśnie kocham w tym sporcie najbardziej.
2 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Do czego służy ten przycisk? Autobiografia Bruce Dickinson
7,5
6,5
Niestety dla mnie, ale trochę się rozczarowałem. Bruce postanowił, że w autobiografii nie poruszy takich tematów jak dzieci, żony, czy innych prywatnych spraw. Trochę mnie to boli, ponieważ bardzo interesuje mnie ta osobista i prywatna sfera ludzi, którzy są moimi idolami.
Poza tym bardzo liczyłem na to, że Bruce opisze w jaki sposób jest on wstanie robić to wszystko czym się zajmuje mając zaledwie 24 godziny na dobę. Bo przecież w końcu jest wokalistą Iron Maiden, pisarzem, mężem, ojcem, przedsiębiorcą, szermierzem, pilotem i jeszcze wiele więcej. Zostało to napisane milion razy, niech więc będzie ten milion pierwszy raz: Bruce to prawdziwy człowiek renesansu i liczyłem na to, że pomoże mi choć trochę w moim życiu. Niestety, żadnych porad, ani szczegółowego rozkładu dnia, opisywania swojego sukcesu czy wymieniania co trzeba zrobić.
Jest też moim zdaniem w tej książce trochę momentów, które nie pokrywają się z wywiadami, których udzielał. Być może Bruce nie pamięta już dawnych tak dokładnie lub zmienił od tametego czasu zdanie, ale widziałem i przeczytałem mnóstwo wywiadów, w których narracja była zgoła inna. Dla przykładu, bardzo spodobało mu się w Polsce w 1984 i polubił wszystkich Polaków, których spotkał, ale ponad 30 lat temu w wywiadzie dla australijskiej telewizji powiedział, że w Polsce "nie było tak źle jak mówią" i żadnych komplementów o naszym kraju nie wymienił. W gaziecie Teraz Rock przeczytałem, że nie brał udział w komponowaniu utworów na album "Somewhere in Time", ponieważ jego pomysł akustycznych piosenek został dosadnie odrzucony i dla Bruce'a był to mocny cios. Tymczasem sam zainteresowany twierdzi, że miał po prostu inne zajęcia i sprawy na głowie, dlatego nie był też aktywny w procesie twórczym jak zazwyczaj. Podczas wywiadu z Charlie Rosem powiedział, że to nauczyciel grupy teatralnej stwierdził, że powinien śpiewać, a w książce napisał, że to ksiądz prowadzący chór stwierdził, że ma piękny głos i od tego de facto się zaczęło. Dickinson wyobrażał też sobie będąc nastolatkiem, że w przyszłości będzie rockmanem i nawet rysował samego siebie na wielkiej scenie (nie jest to nic nowego, wiele znanych osobistości tworzy w głowie "wizje", które pomagają im dążyć do celu i robili tak m. in. Arnold Schwarzenegger czy Novak Djoković),ale w autobiografii ani słowa o tym.
Dobrze jednak, że w szczególności widziałem ten ostatni wywiad i teraz wiem, że muszę właśnie w ten sposób tak w swojej głowie wyobrażać siebie w przyszłości i to powinna być jedna z cegieł do konstrukcji, która będzie moim wielkim sukcesem.
W każdym razie, książka jest i tak całkiem dobra i chyba tylko widocznie ja mam taki problem z autobiografiami, że jak dla mnie za mało poruszają tę sferę prywatną.
Do czego służy ten przycisk? Autobiografia Bruce Dickinson
7,5
Ta autobiografia to niezła zabawa, jazda po ciekawych wydarzeniach z życia Bruce'a Dickinson'a. Co ciekawe, nie zawiera ona żadnych informacji z życia małżeńskiego artysty. Jak sam napisał w posłowiu, wtedy książka rozrosła by się do zbyt dużych rozmiarów i stałaby się dla czytelnika męczarnią, a nie rozrywką.
Niniejszą lekturę czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Byłam pod wrażeniem lekkości pióra piosenkarza. Okazało się, że nie była to pierwsza jego książka. Czuć, że piszący ma już pewne doświadczenie.
Swoją drogą Bruce to osoba o wielu obliczach. Nie tylko śpiewa, ale równie poważnie zajmuje się szermierką oraz lotnictwem. Niech to będzie lekcja dla wszystkich nas, którzy sądzimy, że już za późno na nowy zawód, lub że trzeba skupić się tylko na jednym, żeby odnieść sukces. Jak widać nie trzeba, a można odnosić sukcesy na wielu polach.