Popularne wyszukiwania
Polecamy
Aleksander Posacki SJ
Źródło: www.google.pl
16
6,0/10
Jezuita, teolog katolicki, filozof, wykładowca akademicki - doktor habilitowany teologii (KUL - Lublin),doktor filozofii (Uniwersytet Gregoriański - Rzym).
Specjalista w zakresie teologii duchowości, znawca demonologii, ale też historii filozofii. Interesuje się też historią idei, łącząc ze sobą twórczo obszary i wyniki badań w zakresie filozofii i teologii, ale też nauk szczegółowych czy empirycznych. Badacz, ekspert i wykładowca w szerokim obszarze tematycznym historii duchowości i historii mistyki, w tym także historii gnozy i neognozy, magii i spirytyzmu, neopogaństwa i satanizmu, paramistyki i pseudomistyki, parapsychologii i psychotroniki, psychologii duchowości i psychologii transpersonalnej, ”nowej duchowości” i duchowości „alternatywnej”, mediumizmu i pseudoduchowości, nowych ruchów religijnych i sekt oraz problematyki okultyzmu i ezoteryki. Pracownik naukowy w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej "Ignatianum" w Krakowie (Kierownik Katedry Historii Filozofii),wykładowca na Wydziale Teologii KUL (Instytut Teologii Duchowości KUL – Katedra Teologii Duchowości Katolickiej). Członek zwyczajny Polskiego Stowarzyszenia Teologów Duchowości.http://www.aleksanderposacki.pl/
Specjalista w zakresie teologii duchowości, znawca demonologii, ale też historii filozofii. Interesuje się też historią idei, łącząc ze sobą twórczo obszary i wyniki badań w zakresie filozofii i teologii, ale też nauk szczegółowych czy empirycznych. Badacz, ekspert i wykładowca w szerokim obszarze tematycznym historii duchowości i historii mistyki, w tym także historii gnozy i neognozy, magii i spirytyzmu, neopogaństwa i satanizmu, paramistyki i pseudomistyki, parapsychologii i psychotroniki, psychologii duchowości i psychologii transpersonalnej, ”nowej duchowości” i duchowości „alternatywnej”, mediumizmu i pseudoduchowości, nowych ruchów religijnych i sekt oraz problematyki okultyzmu i ezoteryki. Pracownik naukowy w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej "Ignatianum" w Krakowie (Kierownik Katedry Historii Filozofii),wykładowca na Wydziale Teologii KUL (Instytut Teologii Duchowości KUL – Katedra Teologii Duchowości Katolickiej). Członek zwyczajny Polskiego Stowarzyszenia Teologów Duchowości.http://www.aleksanderposacki.pl/
6,0/10średnia ocena książek autora
159 przeczytało książki autora
325 chce przeczytać książki autora
8fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Jak przeciwstawiać się złu. Demonologia na dzisiejsze czasy.
Aleksander Posacki SJ
4,4 z 7 ocen
19 czytelników 1 opinia
2011
Niebezpieczeństwa okultyzmu. Podstawy chrześcijańskiej walki duchowej
Aleksander Posacki SJ
5,0 z 4 ocen
9 czytelników 0 opinii
2010
Ezoteryzm i okultyzm. Formy dawne i nowe
Aleksander Posacki SJ
6,4 z 5 ocen
19 czytelników 0 opinii
2009
Encyklopedia Zagrożeń Duchowych. Tom 1
Aleksander Posacki SJ
9,0 z 1 ocen
8 czytelników 1 opinia
2009
Encyklopedia Zagrożeń Duchowych. Tom 2
Aleksander Posacki SJ
10,0 z 1 ocen
7 czytelników 0 opinii
2009
W blasku Chrystusa i cieniu szatana. Egzorcyzmy dawniej i dziś
Aleksander Posacki SJ, Benedykt Barkowski
3,8 z 6 ocen
17 czytelników 1 opinia
2004
Najnowsze opinie o książkach autora
Harry Potter i okultyzm Aleksander Posacki SJ
3,9
Moim zdaniem ta książka bardzo dobrze naświetla problem jakim jest deprawowanie dzieci a także dorosłych poprzez zarażanie ich treściami okultystycznymi.
W cywilizowanym świecie takie treści nie powinny mieć miejsca i dziękuję ojcu Aleksandrowi Posackiemu za głoszenie prawdy o książkach J.K. Rowling.
Jakkolwiek byłyby one atrakcyjne i popularne nie są one warte zawracania sobie nimi głowy.
Gdybym przeczytał książkę ojca Posackiego wcześniej na pewno bym nie uległ Potteromani i nie przeczytał bym żadnej książki J.K. Rowling.
Dodam jeszcze że prawdę powiadał jeden ksiądz o tym że współczesna kultura jedzie przez ludzi jak walec nie oszczędzając nawet dzieci. Dziękuję ojcu Posackiemu na zwracanie na to uwagi.
Psychologia i New Age Aleksander Posacki SJ
6,1
Ks. Posacki z naukowym podejściem porusza zagadnienia z pogranicza psychologii wkraczające w obszar religii.
Zagadnienia bardzo ważne opisane jednakże trudnym w czytaniu stylem złożonych zdań i licznych dygresyjnych odniesień.
Tym nie mniej warto przebrnąć, by uświadomić sobie jakie niebezpieczeństwa kryją się w popularnych prądach wywodzących się z gnozy i myśli Gustawa Junga.
Cenny jest opis szarlatańskiej metody Berta Hellingera oraz tzw. "kinezjologii edukacyjnej".
Poruszane jest także zagadnienie wszechobecnego NLP (neurolingwistyczne programowanie),metoda Silvy, pozytywne myślenie i tzw. "selfizm".
Wszystkie te kierunki stanowią poważne zagrożenie dla każdego katolika i warto to sobie uświadomić i zatroszczyć się o młode pokolenia tak podatne na szybkie uzyskiwanie oczekiwanych efektów niezależnie od związanych z tymi metodami niebezpieczeństw.
cytat:
Myślenie życzeniowe zamiast prawdy.
Ideologom myślenia pozytywnego nie chodzi o prawdę obiektywną, ale o takie przeinaczenie definicji prawdy, że prawdą staje się coś, "dzięki czemu czujemy się lepiej".
Stosuje się tu domorosłą i uproszczoną psychologię, która przechodzi w swoistą pseudoreligię sukcesu, bogactwa i absolutnego szczęścia.
Potrzeby są tu realne, ale obietnice nierealne. Upragnione cele często fascynują, właśnie dlatego, że są nierealistyczne. Wyraża się to w kluczowych dla pozytywnego myślenia tezach takich jak: "jeśli myślimy pozytywnie spotykają nas same dobre rzeczy", "nieważne kim jesteś ważne za kogo się uważasz", "to, w co wierzysz staje się prawdą".
Z psychologicznego punktu widzenia "myślenie pozytywne" sprzyja tłumieniu prawdziwych uczuć, co może być niebezpieczne (zakończyć się np. samobójstwem),podobnie jak liczenie wyłącznie na efekt placebo czy autosugestię w przypadku zaburzeń somatycznych.
Wielu psychologów wykazało, że przyczyną zaburzeń są problemy sumienia (problem dobra i zła) i etycznie ukierunkowanego sensu życia czy braku realizmu w postrzeganiu rzeczywistości. Większość też twierdzi, że do rozwoju potrzebne są tak pozytywne jak i negatywne emocje.
Każde zaburzenie psychiczne jest rezultatem indywidualnego rozwoju, stąd terapia musi uwzględniać proces uczenia się. Uwzględnić należy nie tylko myślenie (postulowane przez "pozytywne myślenie") ale również emocje, dotychczasowe struktury przeżywania oraz fizyczno-wegetatywne nawyki związane z reakcjami.
Teoria "pozytywnego myślenia" ignoruje powszechnie uznawane rezultaty badań i praktyki terapeutycznej, proponując fałszywą drogę na skróty.
Brak granic i różnic, brak realizmu i uznawania ograniczeń w życiu jest błędem poznawczym. To błędne myślenie ma ponadto charakter totalitarny i przejawia tendencję do uzależniania adeptów od tej ideologii, rodząc zniewolenie i przymus wewnętrzny. Mechanizm jest tu podobny jak w wielu sektach destrukcyjnych. Tym bardziej, że twórcy "pozytywnego myślenia" za porażki winią samych czytelników czy klientów. W wyniku tego powstaje błędne koło, na które składa się poczucie winy i frustracja prowadzące często do jednego rezultatu: czytelnicy i klienci stają się biedni i zagubieni zamiast bogaci i zdrowi. Bogacą się ogromnie natomiast ci, którzy szerzą podobne teorie.