Najnowsze artykuły
- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Rafał Geremek
2
6,9/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,9/10średnia ocena książek autora
226 przeczytało książki autora
116 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Wkurzam salon Rafał A. Ziemkiewicz
6,7
Ksiazka mam wrazenie troche przegadana.Generalnie Ziemkiewicz mnie irytuje i zdania o nim nie zmienilam, ale wywiad przeprowadzony jest bardzo dobrze i, co najwazniejsze, chronologicznie.Kazdy rozdzial poprzedzony jest krotkim wstepem o czym jest rozdzial wiec nie musimy na darmo czytac tego, co nas nie interesuje. Polecam dla fanow Ziemkiewicza a takzempolskiej publicystyki.
Wkurzam salon Rafał A. Ziemkiewicz
6,7
Rafała Ziemkiewicza chyba każdy zna. Jest osobą budzącą sporo kontrowersji. Moim zdaniem tego Pana albo się uwielbia albo nienawidzi, pośrednie uczucia raczej Mu nie przysługują. Oczywiście ukrywać nie będę, iż moją osobę należy zakwalifikować do grona wielbicieli autora. Uwielbiam słowo pisane i mówione Ziemkiewicza, choć bywa, że … różnimy się dość znacznie w poglądach politycznych.
Nareszcie się doczekałam na kolejną książkę Rafała Ziemkiewicza pt „Wkurzam Salon”. Tytuł bardzo adekwatny do treści …. pomimo, iż ja do grona „salonowych” się nie zaliczam, wkurzyłam się kilka razy …. ojjj tak, na mojego idola się wkurzyłam i gdyby nie to, że znam cięty język i dość bezkrytyczne podejście Ziemkiewicza do spraw polityki, pewnie rzuciłabym książką w kąt, chociażby dlatego, że nie uważam się za osobę, która zdobyła jakiekolwiek wykształcenie metodą „kopiuj i wklej”.
Tym razem książka jest „wywiadem rzeką”. Osobą zadającą pytania jest Rafał Geremek, natomiast odpowiadającym oczywiście Rafał Ziemkiewicz.
W dość nietypowy sposób obaj Panowie fundują czytelnikowi wędrówkę przez całe życie Ziemkiewicza. Rozpoczynają od „wiejskiego” pochodzenia, następnie przechodzą do etapu „młodego gniewnego”, po czym wskakują w okres studiów, w czasie, których podkreślają początki przygody z fantastyką. W końcu przychodzi moment na „przeobrażenie” się „bohatera” w mężczyznę, co skutkuje kolejnym stadium nazwanym „Dupkiem”. Kolejne rozdziały to już całe dorosłe życie, kończące się mocno zaakcentowanym rozdziałem „Dziennikarz”.
Podobnie jak w poprzednich książkach, bardzo silnie Ziemkiewicz podkreśla swoje poglądy polityczne. Nie uchyla się od odpowiedzi na trudne tematy i nie boi się wyrażać swojego zdania. Odnosiłam wrażenie, że w niektórych momentach specjalnie podkreślał, iż nie zależy Mu na oklaskach, a właśnie na dość mocnym wyrażaniu swoich przemyśleń. Katolicyzm, polityka, zagubiony naród polski, potęga telewizji i jakość literatury w Polsce, a także męskość, narkotyki, Jego własna rodzina to tematy dominujące. W doskonały sposób połączone w spójną całość dają po raz kolejny czytelnikowi bardzo dobrą, prawdziwie polską literaturę.
Po przeczytaniu chciałoby się krzyknąć, Panie Rafale oby więcej i oby częściej takiej literatury, jaką Pan serwuje czytelnikowi. Nareszcie dostajemy „produkt” mówiący bez znieczulenia o tym, co dla Polaka ważne być powinno. Nie czas na fochy i obrażanie się, nie czas na wzajemne obrzucanie się błotem, przyszedł czas na wyznanie prawdy.
Książka zapewne znajdzie wielu zwolenników jak i przeciwników, ale to chyba też o to chodzi, sama rozmowa na tematy poruszone w książce już wiele znaczy … dla samych nas, jako ludzi niezaangażowanych czynnie w życie polityczne, jak i dla tych, którzy codziennie mieszają w „bigosie politycznego życia”.