Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę zaczęłam czytać, bo jakiś czas temu zainteresował mnie temat Korei Północnej - jak to tam właściwie jest? Tego właśnie się dowiedziałam. Od strony merytorycznej książka jest przygotowana wręcz perfekcyjnie. By ułatwić nam zrozumienie sytuacji autorzy często wstawiają krótkie ramki z rysem historycznym/społecznym/ekonomicznym sytuacji o której właśnie opowiadają bohaterowie. Jako osoba nie znająca na tyle tego tematu dzięki temu nie miałam problemów z przyswojeniem sobie nowych dla mnie wiadomości, ponieważ wszystko było podane bardzo rzeczowo a do tego w prostej formie. Nie ma co oczekiwać od tej książki, że opowie nam ona jedynie dramatyczną część historii koreańskich uchodźców. Książka ta, ma za zadanie (jak założyli autorzy) ukazać czytelnikowi prawdę i to też robi. Jak wiadomo nic nie jest czarne ani białe, wbrew pozorom nawet tam ludzie mogli być szczęśliwi, ba! Co niektórzy uchodźcy opowiadają o swojej tęsknocie za krajem lub po latach przyznają, że ucieczka była błędem, ale teraz nie mogą już wrócić. Oprócz ukazania tego jak działa ten reżim, książka ta jest także studium nad psychiką północnokoreańskiego uchodźca. Proszę sobie wyobrazić jak dla takich ludzi, którzy pochodzą z kraju w którym często nie mieli nic, z kraju który zatrzymał się w czasie, trudne musi być przystosowanie się do nowej sytuacji w której się znaleźli. Przez lata wpajano im, że ich bracia z Południa żyją w gorszej sytuacji niż oni, a tu nagle gdy decydują się uciec do Korei Południowej okazuje się, że cała ich wiedza o świecie oparta była o slogany propagandowe i nic więcej. Kiedy już znajda się w swoim azylu, który jest krajem o konsumpcyjnym (i oczywiście demokratycznym) trybie życia, muszą od nowa nauczyć się jak żyć w społeczeństwie. W specjalnych ośrodkach są uczeni jak założyć konto w banku i zrobić zakupy w sklepie samoobsługowym. Ponadto dochodzą do tego różne traumy wywołane wydarzeniami z przeszłości takimi jak śmierć najbliższych, ucieczka z obozu, zmuszanie do prostytucji. Warto przeczytać tą książkę. Media niezbyt często mają możliwość pokazania nam sytuacji w jakiej znaleźli się ludzie z Korei Północnej. A my czasem nie zdajemy sobie sprawy jakie mamy szczęście żyjąc, tak jak żyjemy.