Już się nauczył, że wyborów dokonuje się w kilka sekund, a ich skutków doświadcza się przez resztę życia.
Najnowsze artykuły
- Artykuły6 książek o AI przejmującej władzę nad światemKonrad Wrzesiński18
- ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra FredryRemigiusz Koziński3
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać312
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Paolo Giordano
5
7,3/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzony: 19.12.1982
Pisarz włoski. Jego debiutancka powieść "Samotność liczb pierwszych" była najlepiej sprzedającą się książką we Włoszech w 2008 roku, a kolejna "Il corpo umano", która ukazała się w październiku 2012 roku, także trafiła tam na listy bestsellerów.http://www.paologiordano.it/en/
7,3/10średnia ocena książek autora
1 591 przeczytało książki autora
1 871 chce przeczytać książki autora
17fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Liczby pierwsze dzielą się tylko przez 1 i przez siebie. Stoją na swoich miejscach w nieskończonym szeregu liczb naturalnych, ściśnięte, jak...
Liczby pierwsze dzielą się tylko przez 1 i przez siebie. Stoją na swoich miejscach w nieskończonym szeregu liczb naturalnych, ściśnięte, jak wszystkie, między dwiema innymi liczbami, ale mają w sobie coś, co różni je od innych. To liczby podejrzliwe i samotne.
43 osoby to lubiąSkonstruowali swoją przyjaźń, ułomną i asymetryczną, na którą składały się częste oddalenia i długie okresy milczenia; czystą, pustą przestr...
Skonstruowali swoją przyjaźń, ułomną i asymetryczną, na którą składały się częste oddalenia i długie okresy milczenia; czystą, pustą przestrzeń, do której oboje mogli zawsze wrócić.
22 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Samotność liczb pierwszych Paolo Giordano
7,2
Kameralna opowieść o potrzebie bliskości
Bardzo skojarzyła mi się z inną książką, którą czytałam: "Normalni ludzie" Sally Rooney - również i w tym przypadku pierwsze skrzypce odgrywa dynamika relacji między dwojgiem głównych bohaterów.
Outsiderzy, którzy nie pasują do ról, jakie nakłada na nich społeczeństwo...
A zarazem bardzo samotni ludzie, którzy cierpią, ale nie ustają w dążeniach do odnalezienia swojego miejsca na świecie.
Oś historii stanowi przedstawiona na przestrzeni lat relacja między głównymi bohaterami. Giordano w subtelny sposób przedstawia świat, w którym na to, kim jesteśmy dla samych siebie oraz dla innych wpływa wiele zmiennych: zrządzenia losu, dokonywane przez nas wybory przemyślane i te podjęte pod wpływem chwili, a także ludzie żyjący dookoła nas. Drugim bowiem najistotniejszym elementem powieści są właśnie łączące Alice i Mattię relacje ze światem, pośrednio kształtujące ich więź. Wkradają się tu poczucie winy, niewystarczające wsparcie ze strony rodzin, nieodwzajemnione uczucia oraz fałszywi przyjaciele.
W "Samotności liczb pierwszych" mamy do czynienia z rozwijającą się niespiesznie opowieścią o okaleczonych przez tragiczne wybory dzieci, przez wyalienowanych nastolatków, po zagubionych w labiryncie uczuć dorosłych. Moim zdaniem to również nie tyle historia niezbędności miłości, ile przytłaczającej siły NIEOBECNOŚCI. Nieobecności drugiej osoby, prawdziwego uczucia, siebie w swoim własnym ciele.
Polecam przede wszystkim tym, którzy przekładają warstwę psychologiczną nad akcję oraz fanom niejednoznaczności europejskich powieści.
Samotność liczb pierwszych Paolo Giordano
7,2
Książka jest napisana naprawdę świetnie, ale poczułam ulgę, kiedy ją skończyłam. Bohaterowie są moim zdaniem antypatyczni, złoszczą mnie ich zachowania i nie rozumiem ich wyborów. Poza tym atmosfera jest dla mnie nie do zniesienia- jakby przez cały czas nad czytelnikiem siedział sęp i skubał mu ucho. Opisana historia wprawiła mnie w duży niepokój i ściskała żołądek. Z radością sięgnę teraz po coś zupełnie innego.