Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dość trudno o tym zbiorze pisać. Z pewnością tylko dla fanów gatunku. Autorzy już dawno nie żyją, a osoby, które rodziły się kiedy powstawały te opowiadania dziś są już (pra)dziadkami. Myślę, że jednak nie data powstania opowiadań decyduje o tym, że ten zbiór jest, delikatnie rzecz ujmując, przeciętny. Wręcz przewinie: bardziej stanowi to zaletę niż wadę. Pomysły są świeże, idee ciekawe (nawet jeżeli dość naiwne patrząc z punktu widzenia współczesnej nauki),motywy mocne i zapadające w pamięć. Problemem raczej jest to, że opowiadania są fabularnie nudne, pisane topornym stylem, warsztat większości (jeśli nie wszystkich) autorów pozostawał sporo do życzenia. Myślę, że w przedziale czasowym, z którego były zbieranie opowiadania, znalazłoby się sporo równie odkrywczych, za to lepiej napisanych dziełek. Najlepsze opowiadanie: opowiadanie o psie.