Pisarka urodziła się w Hamburgu 20 maja 1962 roku. Jest znana przede wszystkim z autobiograficznej powieści pt. My, dzieci z dworca ZOO. Oprócz pisarstwa zajmuje się także piosenkarstwem – wydała kilka albumów rockowych i z muzyką elektroniczną. W dzieciństwa rodzina Christianie zamieszkała w Berlinie Zachodnim w dzielnicy dotkniętej poważnymi problemami społecznymi. Jej rodzice rozwiedli się, a kiedy miała dwanaście lat wdała się w niebezpieczne towarzystwo. Zaczęła uzależniać się od narkotyków ulegając wpływom starszych kolegów. Dwa lata później zajęła się prostytucją właśnie w okolicy tytułowego „Dworca ZOO”.
Powieść przyniosła autorce międzynarodową sławę. Mieszkała w wielu krajach m.in. w Stanach Zjednoczonych, Grecji, a na początku lat 90. wróciła do Niemiec, gdzie wciąż zmagała się z nałogiem. W 1994 roku pisarka zapisała się na terapię opioidową i w późniejszych latach jeszcze wielokrotnie powracała do leczenia. Po kilku latach ponownie zatraciła się w narkotykach, w związku z czym zostały jej odebrane prawa rodzicielskie do syna, z którym przez cały ten czas mieszkała.
Christiane Felscherinow zyskała sławę w świecie literatury dzięki wspomnianej powieści pt. My, dzieci z dworca ZOO, w której opisuje swoje osobiste doświadczenia, związane z nałogiem narkotykowym i jego wszystkimi konsekwencjami. Książka powstała na podstawie zapisu wielogodzinnych rozmów dwóch niemieckich dziennikarzy z Christiane. Wielomiesięczny wywiad był początkowo publikowany w formie artykułów prasowych, jednak ze względu na swoją obszerność został ostatecznie wydany w formie książkowej.
Wydarzenia rozgrywające się w powieści dotyczą kilku lat z życia nastoletniej pisarki (dokładnie okresu 1975-1978). Większość sytuacji przedstawiona zostaje z jej osobistej pespektywy.
Wraz z dziennikarką, Sonją Vukovic, napisała autobiografię „Życie mimo wszystko”, która uważana jest za kontynuację „My, dzieci z dworca ZOO”. Kobieta stworzyła także fundację niosącą pomoc ludziom uzależnionym od używek.
TW: używki, prostytucja
Sugerowane przeze mnie ograniczenie wiekowe - 14+
Jedna z tych książek, które zapadają na dłużej w pamięć. Pomimo upływu lat wciąż jest aktualna, pouczająca i daje dużo do myślenia, podsuwałabym ją swoim dzieciom, gdybym je miała. Historia Christiane bardzo szokuje i zdecydowanie odstrasza od sięgania po używki. Polecam tą książkę każdemu, zarówno rodzicom jak i wchodzącym w okres dojrzewania nastolatkom. Co do kontynuacji, to wystarczy mi jedynie ta recenzowana pozycja.
Świetna książka.
Narracja jest pierwszo osobowa, przestawione są myśli i odczucia bohaterki. To jest uzupełnione różnymi wstawkami: wycinkami z gazet, wypowiedziami innych postaci. Dzięki temu łatwo wyobrazić sobie przedstawioną historię oraz poczuć klimat Berlina lat 70.
Mamy tutaj historię dziewczyny która zaczynała od niewinnego palenia haszyszu a skończyła na herze. Znajdziemy bardzo realistyczne opisy prób odwyków; relacji z innymi uzależnionymi, rodzicami.
Jest bardzo autentycznie i realistycznie.