Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tajlandia kojarzy nam się z czymś niesamowitym i egzotycznym. Rajem, do którego niewielu z nas ma dostęp. Rattawut Lapcharoensap w swoich opowiadaniach ukazuje jej wnętrze, którego nie będziemy w stanie dostrzec podczas turystycznych wojaży. To, co widzimy jest jedynie zewnętrzną skorupą, woalem skrywającym panującą tam rzeczywistość. Rzeczywistość, widzianą oczami mieszkańców należących do różnych grup społecznych, ich problemy i konieczność zmagania się z codziennością. Tytuł jednego z opowiadań „Nie każ mi tutaj umierać”, będący także tytułem całego zbioru, doskonale ukazuje specyfikę przedstawionych w nim historii. Każda z nich przedstawia tragedię jednostki uwikłanej w nieprzychylną mu teraźniejszość. Z pozoru proste historie zawierają w sobie gorzkie, życiowe prawdy, a tragizm przeplatający się z komizmem nadaje słowu pisanemu niepowtarzalnego klimatu, zmuszając tym samym do niecodziennej refleksji. Polecam wszystkim miłośnikom niebanalnej literatury.