Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Drugi tom monografii "Cypr: dzieje, literatura, kultura" poświęcony jest nieco innym problemom niż pierwszy. O ile część "pomarańczowa" dotykała przede wszystkim historii wyspy oraz w mniejszym stopniu kontaktów polsko-cypryjskich, to część "czarna" jest podzielona mniej więcej równomiernie między dwie grupy tematyczne: Literatura i język oraz Kultura i społeczeństwo. Mimo iż dominująca jest w tej pracy perspektywa greckocypryjska, to Autorzy uwzględnili także słabiej przebadaną perspektywę tureckocypryjską (rozdział G. Zając o literaturze Turkocypryjczyków). Nie ukrywam, że bardziej interesowały mnie aspekty greckie, tak więc ze szczególnie dużym zaciekawieniem przeczytałem artykuły dotyczące języków i pism Cypru starożytnego oraz współczesnego dialektu cypryjskiego i różnic między nim a standardowym nowogreckim. Dobry był też rozdział M. Borowskiej o literaturze greckocypryjskiej, co akurat było ciekawe szczególnie w perspektywie niedawnej wizyty w Polsce najwybitniejszego cypryjskiego poety, Kiriakosa Charalambidisa. Choć mniej interesowały mnie teksty o cypryjskiej kulturze ludowej, kuchni, czy muzyce popularnej, to uważam za duży sukces polskiego środowiska neohellenistycznego wydanie takiej książki. Bo o Cyprze wie się u nas bardzo mało... Tomasz Babnis