Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie chciałbym urazić tutaj Autorki, bo niewątpliwie się napracowała nad książką, ale to chyba jedna z najnudniejszych książek, jakie czytałem. Dlaczego? Statystyka, statystyka, statystyka... Z mrówczą pracą i niepospolitą cierpliwością Autorka podaje najróżniejsze informacje, o ilości spalonych gospodarstw w danym powiecie, kto kiedy co założył i ile to działało... Naprawdę, strasznie ciężko przebrnąć przez ten natłok informacji - a nie dość, że jest ich dużo, to jeszcze podlane jest to dość nudnym sosem. Są oczywiście momenty ciekawsze, głównie w drugiej części książki, ale żeby do nich dotrzeć, trzeba się wręcz przebijać przez pierwszą połowę dzieła. A i w tej ciekawszej części też znajdzie się coś, co spowoduje, że odbiorca zacznie mieć ochotę na zupełnie inną książkę czy, dajmy na to, mycie okien.