Świetnie było wrócić do lat 90-tych. Niestety były to czarne lata polskiej piłki, o czym mówi przede wszystkim wywiad z Maciejem Szczęsnym. Mocny jest, szacun że tak otwarcie wypunktował patologię tamtych lat.
Najbardziej mi się podobały teksty o Maradonie, Gascoigne, Jugosławii, Tapie czy Parmie. Wyjaśnione co i jak się działo wtedy z tymi osobami. Otwiera oczy, bo człowiek znał te historie tylko wyrywkowo w zasadzie.
Ciekawe było czytając o Weah, Dohertym (niespełnionym talencie MU),który tekst dał dużo do myślenia. Historia napisana przez Steca o tym jak dziś piłką atakują nas codziennie też zmusza do refleksji.
Ale niestety były też teksty słabe, najbardziej zawiodłem się tym o Citko. Żadnej puenty, nic odkrywczego i krótko. Zmarnowany potencjał. O piłce kobiecej nie chciało mi się za bardzo czytać mówiąc szczerze.
Ogólnie daje 9/10 bo szukałem czegoś co lata 90-te właśnie fajnie opisze. Stąd świetnie się czytało też "Gegenpressing i Tiki-taka" od Coxa.
Ktoś wie kiedy kolejny numer Kopalni?
Pierwsza część - "wspomnieniowa" super, aż żal, że taka krótka. Autor z tak bogatą piłkarska przeszłością być może wypuścił "pilot", a więcej anegdot zachował na prawdziwą autobiografię. Druga część - wywiad - niestety do mnie nie trafiła. Z całym szacunkiem do autora, sięgałem po książkę, żeby poczytać o Widzewie z lat 90tych, o polskiej piłce z tamtego okresu, o nim samym jako piłkarzu, niekoniecznie mnie interesowały kwestie quasi filozoficzne wokół których kręcił się wywiad. Mam wrażenie, że wywiad jest doklejony na siłę, aby zwiększyć objętość książki. Dlatego też bez wywiadu byłaby ocena 8/9, tak niestety tylko 7.