Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Swatanie dla początkujących" to jeden z moich książkowych grzeszków z kupki wstydu. Otrzymałam ją w kwietniu ubiegłego roku, zaczęłam wtedy czytać, ale nie odpowiadał mi klimat i odstawiłam z powrotem na półkę. Sięgnęłam po nią ponownie kilka tygodni temu i mimo że nadal nie do końca się na nią namyśliłam, to jednak dobrnęłam do ostatnich stron , jednak nie pochłonęłam jej za jednym razem, tylko stopniowo po kilkanaście-kilkadziesiąt stron dziennie. Nie podchodzą mi obyczajowe romanse (za wyjątkiem książek Emily Giffin, Guillaume Musso czy polskich pisarek, które ostatnio odkrywam),jednak mimo wszystko czasem staram się dawać im szansę, bo "a nuż widelec" trafi w moje gusta, ale niestety... znowu nie tym razem. Nie chcę jednak powiedzieć, że jest to zła książka. Jest przyjemna, ciepła, bardzo klimatyczna i magiczna, ale po prostu nie dla mnie.