Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Brrr... Ten tom Przewodników ksenofoba układem treści nie różni się od innych. Również sposób pisania - nieco prześmiewczy, miejscami ironiczny, a nawet złośliwy, ale jednak życzliwy dla narodu - także mieści się w ramach serii. natomiast treść jest miejscami szokująca. Ponieważ autor zna Albanię, był tam wiele lat, trudno zarzucić mu mijanie się z prawdą. A w takim razie jego opis Albańczyków może zaskakiwać, a nawet przerażać. Bowiem z tekstu rysują się ludzie, którzy zajmują się "nicnierobieniem", piciem kawy, sporami dla udowodnienia jedynie słusznej, czyli własnej racji. Kobiety ciągle żyją w cieniu mężczyzn (lub są przez nich całkowicie ubezwłasnowolnione). Podstawą jest dobro własne i rodziny, więc nie dba się o kraj, środowisko naturalne, a przede wszystkim innych. Korupcja i układy towarzysko-rodzinne decydują o wszystkim. największe marzenie to wyjazd za granicę i zarabianie tam pieniędzy, a potem powrót drogim samochodem i możliwość kupna gadżetów, bo tylko zewnętrzne oznaki dobrobytu się liczą. Żeby nie odbierać czytelnikowi przyjemności z zapoznaniem się z książką, nie opiszę innych cech, a raczej przywar Albańczyków. Nawet honor, jako siła napędowa wielu ich działań, wydaje się tu wadą. Ale może się mylę? Dlatego odsyłam do lektury.