Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dalszy ciąg nowej wersji Supermana w wykonaniu Granta Morrisona. Jest to właściwie zbiór paru historii. Główną osią fabuły większości opowieści jest decyzja Supermana o porzuceniu tożsamości Clarka Kenta – jestem ciekawy jak to odkręcą, bo wątpię aby to był trwały stan rzeczy. Podobało mi się przy tym, że Superman tworzy tutaj kolejną tożsamość i pomaga ludziom jako strażak – bardzo pasuje do postaci. W takiej sytuacji bohater musi zmierzyć się z nowymi przeciwnikami - nową wersją Kapitana Cometa oraz K-manem. Pierwszy z nich skojarzył mi się z marvelowskimi mutantami z „X-men” – też jest głosem „nowej lepszej rasy” i na dodatek nie jest jednoznacznie zły. Starcie z nim było bardzo emocjonujące, a także zapowiedziało parę przyszłych wydarzeń. Trochę może wprawdzie przeszkadzać, że Superman sam sobie tutaj nie poradził, ale w kontekście całej sytuacji było to jak naprawdę uzasadnione. Strasznie przesadzony był za to sposób w jaki Superman uratował Lois – czułem się jakbym oglądał tandetnego „Supermana IV”. Jeżeli chodzi o K-mana, to nie jest to specjalnie ciekawy przeciwnik – jest to znany z poprzedniego tomu damski bokser, który tutaj zyskuje supermoce. Typowy jednotorowo myślący zły. Żeby było zabawniej tutaj protagonista także korzysta z czyjejś pomocy, tym razem Steela – i znowu wychodzi całkiem sensownie. Trzeba też wspomnieć o starciu z myśliwym z tomu pierwszego – bardzo rozczarowująca walka, ale zakończenie jest intrygujące. Krótki występ ma też znany z serii „Batman and Robin” Metalek – ciężko coś więcej powiedzieć o tej istocie, służy tu bardziej za symboliczne zagrożenie. Konieczne jest zaznaczenie, że pojawiają się kolejne wskazówki, które w następnym tomie prawdopodobnie połączą się w całość – pojawia się wyjaśnienie pochodzenia części superłotrów z poprzedniego tomu, a także możemy się domyślać pochodzenia nowego potężnego przeciwnika sterującego wszystkim z cienia. Jednakże wspomniane historie to nie wszystko. Po pierwsze, jest historia z przeszłości Supermana, gdzie pelerynę superbohatera znajduje mały chłopiec – cakiem sympatyczna Mamy tu dwie opowieści o czarnoskórym Supermanie-prezydencie (skojarzenia z Barackiem Obamą jak najbardziej dobre) z innego wymiaru. Obie bardzo przyjemne – w pierwszej dłuższej z nich poznajemy nowe międzywymiarowe zagrożenie – mam nadzieję, że wątek będzie kontynuowany. A druga to króciutkie starcie z bliskowschodnim dyktatorem – nic wielkiego, ale przyjemnie się czyta. Mamy też krótkie pożegnanie z Clarkiem Kentem – bardzo wzruszające, a także zabawną historyjkę o pochodzeniu t-shirta Supermana. Krótką historię dostaje też Erik Drekken, naukowiec badający sprawę Kapitana Cometa – moim zdaniem historia ta do niczego ciekawego nie prowadzi i jest zupełnie niepotrzebna. Tom kończy niema opowieść o pewnym rozbitku – intrygujące, mam nadzieję, że wątek będzie kontynuowany. Jeżeli chodzi o rysunki, to swój popis daje tu wielu artystów. Najbardziej do gustu przypadł Brad Walker - bardzo realistyczna kreska bez zbędnych udziwnień, ale bardzo dobrze poradził sobie też Ben Oliver rysujący historię z przeszłości – pastelowe kolory świetnie oddają nastrój. Dominujący w tomie Rags Morales też dawał radę, ale miał parę wtop (np. twarz rozpaczającej Susie),które psują lekturą. Najmniej za to przemówił do mnie Cully Hammer – nie lubię aż tak kanciastej kreski. Tom lepszy niż poprzedni i warto się zapoznać.