Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polski aktor teatralny, filmowy, i dubbingowy, reżyser, producent, artysta kabaretowy i youtuber, okazjonalnie także prezenter telewizyjny i piosenkarz.
Jest starszym synem Zdzisława i Jadwigi Pazurów, którzy pobrali się w sierpniu 1961. Jego matka była technikiem normowania w Wytwórni Wyrobów Precyzyjnych „Niewiadów Predom Prespol”, a ojciec był nauczycielem muzyki w Szkole Podstawowej w Osiedlu Niewiadów i prowadził teatr amatorski. Dorastał z młodszym o siedem lat bratem, Radosławem, który również jest aktorem. Jego rodzicami chrzestnymi są Marian Stackiewicz i Tola Piasecka. Wychował się w Osiedlu Niewiadów, gdzie był zawodnikiem Stali Niewiadów. Jest absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Tomaszowie Mazowieckim. Ukończył też szkołę muzyczną w klasie klarnetu i, gdy za pierwszym razem nie dostał się do szkoły teatralnej, uczył się w Policealnym Studium Gastronomicznym. Będąc w liceum, założył zespół rockowy. W 1986 ukończył Łódzką Szkołę Filmową, promotorem jego pracy magisterskiej pt. Mój błazen była dr Wanda Renik[12]. W trakcie studiów dorabiał, pracując jako kelner na weselach. Do 27. roku życia był ministrantem. Zadebiutował w 1986 rolą druha Pumy w filmie Czarne Stopy. Popularność zdobył dzięki kreacji Edwarda Wiadernego w filmie Kroll w reż. Władysława Pasikowskiego, za którą dostał nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską na 16. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Z powodzeniem współpracował z reżyserami, takimi jak: Marek Koterski, Władysław Pasikowski, Maciej Ślesicki, Juliusz Machulski, Olaf Lubaszenko i Jacek Bromski. Grał role tytułowe, główne, drugoplanowe oraz epizodyczne. Do najważniejszych ról w jego aktorskiej karierze należą występy w filmach: Psy (1992),Czarne Słońca (1992),Pożegnanie z Marią (1993),Polska śmierć (1994),Psy 2. Ostatnia krew (1994),Nic śmiesznego (1995),Tato (1995),Dzieci i ryby (1996),Kiler (1997),Sara (1997),Szczęśliwego Nowego Jorku (1997),Sztos (1997),Kiler-ów 2-óch (1999),Ajlawju (1999),Chłopaki nie płaczą (2001),E=mc² (2002),Kariera Nikosia Dyzmy (2002),Show (2003),Złoty środek (2009),Sztos 2 (2011),7 uczuć (2018),Pitbull. Ostatni pies (2018) i Psy 3. W imię zasad (2020),a także w serialach telewizyjnych: Pogranicze w ogniu (1988–1991),13 posterunek (1997–2000),Faceci do wzięcia (2006–2010),Przypadki Cezarego P. (2015) i Ślepnąc od świateł (2018). Z dubbingu został zapamiętany jako leniwiec Sid z pięcioczęściowej serii filmu animowanego Epoka lodowcowa, Numernabis w filmach komediowych Asterix i Obelix: Misja Kleopatra i Asterix na olimpiadzie, Prezes z Looney Tunes znowu w akcji, rybka Oscar z Rybek z ferajny, świnia Specek Zawiotki z Kurczaka Małego i karzeł Rumpelstiltskin z filmu Shrek Forever. Przez wiele lat występował na deskach Teatru Ochoty w Warszawie, był też aktorem Teatru Scena Prezentacje, po czym został aktorem Teatru 6. piętro. Ponadto wystąpił gościnnie w rzeszowskim Teatrze im. Wandy Siemaszkowej (1994) i na Scenie na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (2006). Uznawany za jednego z najpopularniejszych aktorów polskiego kina lat 90. Zdobywca nagród filmowych, w tym dwóch Złotych Lwów i dwóch Złotych Kaczek, a także Telekamery i Świra, ale też antynagrody Węża. Laureat festiwali filmowych, w tym Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Jednego Aktora, Kaliskich Spotkań Teatralnych, Festiwalu Filmów Akcji, Międzynarodowego Festiwalu Aktorskiego „Stożary”, Festiwalu Komedii Polskich i Festiwalu Filmów Optymistycznych „Multimedia Happy End”.