Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałem i słyszałem różne recenzje tej książki - od zachwytów po zrównanie z wartością papieru na której książka była wydrukowana (to ostatnie w wykonaniu pewnego wcale popularnego brytyjskiego youtubera historycznego, nota bene jego argumentacja co najwyżej przekonuje, ze stratą czasu jest subskrybencja jego kanału). Jak dla mnie jest to pozycja przeciętna. Jest też produktem czasów w których żył autor a więc produktem NRDowskim. Widać to na przykładzie ocen i pochwał pod względem Paulusa jego wytrwałości ale i kalkulacji, tego, że do początku wie, ze jest bohaterem tragicznym skazanym na zagładę. Wynika to w prostej mierze z tego, że obaj z autorem mieli bardzo podobną drogę życiową po kapitulacji przed Sowietami. podobnie oceny dotyczące operacji rżewsko-syczewskiej są w prostej mierze zaczerpnięte z jakiejś sowieckiej historii podręcznej bo była to gigantyczna klapa marszałka ... Żukowa. ogromne straty bez zasadniczych zdobyczy terenowych ani zniszczenia sił wroga. Jedyny pozytyw to taki, ze sowieccy dowódcy niższego szczebla wywalczyli małą wyrwę w którą rzucili oddziały szybkie ale bez planu co dalej z nimi zrobić a jednostki te zostały odcięte i zmasakrowane. Jednocześnie te spore ukłony względem sowieckiej historiografii pozwoliły autorowi na przeszmuglowanie sporej dawki prawdy i informacji o wojskach osi walczących o Stalingrad. Nie ma tu jednak jakiegoś wyjątkowo nowatorskiej relacji obfitującej w nieznane materiały. Całość jest dość standardowa zwłaszcza dla kogoś kto ma już jako takie obeznanie z tą tematyką. Ocenę obniżają także błędy tłumacza - już na samym początku mamy taką bzdurkę jak front kaliningradzki dający Niemcom łupnia w grudniu 41. Front kaliniński od miasta Kalinin czyli Twer.