Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel12
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać1
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
E. F. Górski
Znany jako: Henryk Emanuel GlucksbergZnany jako: Henryk Emanuel Glucksberg
2
7,4/10
Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller
Urodzony: 1802 (data przybliżona)Zmarły: 1870 (data przybliżona)
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,4/10średnia ocena książek autora
8 przeczytało książki autora
16 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Czarna Księga. Zbiór najciekawszych procesów kryminalnych dawniejszych i nowszych czasów, tom 2
E. F. Górski
8,0 z 4 ocen
12 czytelników 3 opinie
2016
Najnowsze opinie o książkach autora
Czarna Księga E. F. Górski
6,9
Na początku XIX wieku pojawiła się niezwykła publikacja, która miała później zmienić nastawienie czytelników do wymiaru sprawiedliwości. Był to pierwszy tom monumentalnego dzieła prawnika F. G. de Pitavala zatytułowany Causes célèbres et intéressantes, w którym zostały przedstawione najważniejsze i najbardziej bulwersujące sprawy kryminalne. Dzieło Pitavala zawierało dokładne opisy prowadzonych śledztw i przedstawiało świat dotąd niedostępny dla przeciętnego mieszkańca – dzięki obszernym cytacjom przemów obrońców i oskarżycieli, fragmentom zeznań świadków, opinii biegłych oraz wyroków sądowych czytelnik mógł przekonać się, jak wygląda rozprawa sądowa. Sprawy opisane przez Francuza pokazywały system sprawiedliwości od podszewki i obalały stereotyp o demoralizacji biedoty- większość wyroków dotyczyła przestępstw popełnionych przez przedstawicieli elity.
Sława nowego rodzaju literatury, który od tej pory nazywany jest pitawalem, przybyła także na ziemie polskie. Inspirację z tego dzieła czerpał również syn wydawcy Glucksberga, który pod pseudonimem E. Feliks Górski w 1848 roku wydał dwutomową Czarną księgę, czyli zbiór najciekawszych procesów kryminalnych dawniejszych i nowszych czasów. To zbiór najbardziej wstrząsających zbrodni popełnionych w ciągu kilku wieków. Najnowsza zbrodnia przedstawiona w tej książce pochodzi z 1843 roku.
Górski opisuje okrutne morderstwa popełniane głównie z powodów finansowych. Są to zuchwałe napady, kradzieże połączone z zabójstwem. Jedną z najciekawszych spraw przedstawionych w tej niewielkiej objętościowo książce, jest skazanie na śmierć niewinnego człowieka, z powodu jego podobieństwa do jednego z rabusiów. Ta opowieść ukazuje nie tylko ludzką bezsilność wobec bezpodstawnych oskarżeń, ale przede wszystkim wskazuje bezradność francuskiego wymiaru sprawiedliwości, który nie chciał przyznać się do pomyłki. Losy rodziny niesłusznie poddanego egzekucji mężczyzny wzbudzają współczucie i negatywny stosunek do urzędników. Przez wiele lat żona i dzieci skazanego starali się odzyskać dobre imię i skonfiskowany majątek, ale nie udało im się to. Historia Józefa Lesourges jest wzbudziła we mnie wiele emocji i długo nie mogłam otrząsnąć się po niej otrząsnąć.
Mimo, że opisywane przez niego sprawy dotyczyły głównie przestępstw popełnianych w Europie, jest to pozycja, po którą warto sięgnąć. Dla osób zainteresowanych prawem to niewątpliwa gratka umożliwiająca poznanie systemu sądowniczego krajów europejskich oraz rodzaj kar stosowanych w przypadku różnych rodzajów zbrodni. Z kolei czytelnicy pasjonujący się kwestią społeczno-obyczajową mogą znaleźć w Czarnej księdze zmieniający się obraz społeczeństwa począwszy od XVI-XIX wieku. Widoczna jest mentalność ludzi oraz motywacje kierujące nimi podczas popełniania przestępstw.
Na temat unikatowego znaczenia tej publikacji wypowiada się we wstępie Andrzej Piwowarczyk, który wskazuje na ogrom pracy włożonej w przygotowanie Czarnej księgi. Górski musiał uzyskać dostęp do akt sądowych, co można zauważyć dzięki obszernym fragmentom z przesłuchań świadków, czy wyroków sądowych. Zdobyte materiały ubrał w interesującą fabułę, przesiąkniętą duchem epoki. W narrację wplótł także informacje zdobyte z codziennej prasy, która lubowała się w dokładnych opisach spraw kryminalnych.
Czarna księga to fascynująca pozycja, oparta na faktach. Każda z przedstawionych spraw jest bardzo interesująca i doskonale ukazuje ogrom pracy wkładanej w wyjaśnienie zbrodni. Autor świetnie przedstawił historyczne realia i różne typy osobowości, które można spotkać w trakcie prowadzenia sprawy. Są zatem rozbójnicy rządni pieniędzy, makabrycznie zabite ofiary, które miały wiele na sumieniu oraz wyrafinowani mordercy z koneksjami. Dzięki intrygującej fabule i prostemu językowi opowiadania kryminalne czyta się z zapartym tchem i z wypiekami na twarzy. Serdecznie polecam! Muszę także ostrzec wrażliwszych czytelników – autor bardzo szczegółowo opisuje zbrodnię, rodzaj ran zadanych ofierze oraz inne makabryczne szczegóły.
Czarna Księga. Zbiór najciekawszych procesów kryminalnych dawniejszych i nowszych czasów, tom 2 E. F. Górski
8,0
W 1848 roku na polskim rynku wydawniczym pojawiła się publikacja, która zrewolucjonizowała myślenie o literaturze. E. Feliks Górski, czyli H. E. Glucksberg, poprzez interesującą fabułę przedstawiał najsłynniejsze i najczęściej komentowane sprawy kryminalne z całej Europy. Zebrał je w dwóch tomach zatytułowanych Czarna księga. Najstarsze opisywane przez niego dochodzenie wraz z wyrokiem sądowym i fragmentami z dokumentacji (która zawierała fragmenty z przesłuchań świadków, cytaty z mów oskarżycieli oraz wyroki sądowe) pochodziło z XVI wieku, a najnowsze z 1843 roku.
Tom drugi zawiera siedem spraw kryminalnych, poświeconych morderstwom, oszustwom, kradzieżom oraz innym fascynującym poważnym przestępstwom. Jest tu także miejsce na opowieść o kradzieży dziecka francuskiej hrabiny, sprawę zaginięcia syna pewnej kobiety oraz śledztwo poświecone włamaniu do domu majętnej wdowy. Wszystkie te relacje z prawdziwych procesów kryminalnych dostarczają czytelnikowi wiele informacji o ludziach z tamtych minionych lat i ukazuje specyfikę wymiaru sprawiedliwości w różnych krajach europejskich na przestrzeni kilku stuleci. Za jedną z ciekawszych relacji uważam opowieść o działalności szajki fałszerzy monet, której przewodził nieustraszony i charyzmatyczny Ludwik Mandrin. Z tą zuchwałą bandą nie mogły poradzić sobie nawet oddziały żandarmerii!
W tym tomie przestępstwa opisywane przez Górskiego są równie fascynujące i niepokojące, co w części poprzedniej. Pocieszające jest to, że opisywane sprawy są mniej makabryczne i epatujące drastycznymi opisami. Tym razem autor poświecił więcej uwagi podłożu historycznemu. Z kart Czarnej księgi ukazuje się interesujący obraz społeczeństwa oraz przestępczego półświatka. Spiski i intrygi, zdrady i fałszywe oskarżenia to najczęstsze przyczyny popełnianych przestępstw. A co ważne i wymagające podkreślenia to, to że prawo łamane jest nie tylko przez osoby z niższych warstw społecznych, ale także przez osoby z tzw. wyższej sfery. W ten sposób autor podkreślił istotną, ale dla współczesnego czytelnika oczywistą, prawdę: przestępstwa mogą być popełniane nie tylko przez ludzi z marginesu społecznego, lecz także przez osoby majętne, ale bez względu na stan posiadania powinny być sądzone zgodnie z prawem i bez możliwości specjalnego traktowania.
Czarna księga jest pozycją fascynującą i wartą przypomnienia. Z jej kart wyłania się obraz dawnego społeczeństwa, które bardzo emocjonalnie podchodziło do kwestii złamania prawa. Osoba oskarżona o przestępczą działalność musiała liczyć się ze społecznym ostracyzmem, który dosięgał także jej rodzinę i przyjaciół. Wyrok sądowy ogłoszony po zapoznaniu się ze zgromadzonymi dowodami i zeznaniami świadków był jedynie formalnością, bo w świadomości opinii publicznej, ta osoba była już winna. Proponowana przez sąd kara miała zadanie zupełnie inne niż współcześnie – nacisk kładziono na możliwość odwetu, dlatego kara musiała być surowa i odstraszać innych potencjalnych przestępców (obecnie kara jest zadośćuczynieniem za czyn i ma być przyczynkiem do poprawy zachowania sprawcy oraz jest jedną z form resocjalizacji, czyli powrotu do społeczeństwa).
Zebrane i opracowane przez Górskiego sprawy kryminalne dawnych czasów są lekturą interesującą dla czytelnika zainteresowanego tematyką zbrodni. Prawnicy i historycy znajdą w niej informacje na temat sposobu wymierzania sprawiedliwości w dawnych czasach. Dla socjologów i literaturoznawców to pozycja znacząca i pozwalająca na poznanie mentalności ludzi żyjących kilka wieków temu. To także interesujące studium ludzkich zachowań oraz motywacji, które popychają ku zbrodni. Dla mnie była to lektura czasami szokująca, wywołująca wypieki na twarzy, ale przede wszystkim ciekawa i ukazująca tematykę zbrodni w nieco odmienny sposób. Czytając Czarną księgę zostałam całkowicie wciągnięta do świata dawnych intryg i przerażających zbrodni, których wykrycie wymagało olbrzymich nakładów pracy.
Polecam ten zbiór spraw kryminalnych każdemu czytelnikowi zainteresowanemu tą tematyką i pragnącemu poszerzyć swoją wiedzę. Jestem przekonana, że przeczyta je z tak samo rosnącym zainteresowaniem, co osoby sprzed lat. Czarna księga jest pozycją wartościową, bo zawiera opis prawdziwych przestępstw oraz rozpraw sądowych, które toczyły się w krajach europejskich na przełomie kilku stuleci.