Echa dawnej Warszawy. Praga Karolina Głowacka 7,3
ocenił(a) na 67 lata temu Piąty tom serii „Echa dawnej Warszawy”, w przeciwieństwie do poprzednich monografii z tego cyklu, został w całości poświęcony konkretnej warszawskiej dzielnicy. Jego autorka, Karolina Głowacka, przedstawiła Czytelnikom wybrane zagadnienia z dziejów Pragi (dzisiejszej Pragi-Północ),takie jak np. historia przepraw przez Wisłę, rozwój kolei i przemysłu, czy wielokulturowość dzielnicy. Pozostałe rozdziały przypominają przewodnik; opisano w nich zabytki wybranych praskich ulic (m.in. Targowej, Ząbkowskiej, Brzeskiej czy Stalowej). Dzięki temu książka może stanowić ciekawą inspirację i stać się cennym źródłem wiedzy podczas planowania spacerów na obszarze, którego granice wyznaczają dziś Park Skaryszewski i ogród zoologiczny.
Chociaż wybór praskich tematów jest dosyć szeroki, w trakcie lektury zabrakło mi jednak rozdziału przedstawiającego w spójny, chronologiczny sposób dzieje dzielnicy od początku osady praskiej (w zasadzie książka o nich milczy),aż po czasy współczesne. Taki zarys historyczny pozwoliłby na lepsze zrozumienie poszczególnych, luźno ze sobą powiązanych, wątków przedstawionych na kartach monografii. Jego umieszczenie umożliwiłoby również usunięcie powtarzających się wyjaśnień.
Moim zdaniem książka została napisana w interesujący sposób, m. in. dzięki wzbogaceniu opowieści na temat poszczególnych miejsc relacjami świadków epoki, czy też informacjami z ówczesnej prasy. Niestety, w pracy zdarzają się błędy – można przypuszczać, że wynikające przede wszystkim z braku właściwej korekty. Przykładowo: na stronie 28 znajdziemy informację dotyczącą budowy mostu pod Cytadelą w roku 1975 (właściwa data to 1875 r.),a w odniesieniu do rzezi Pragi zamiast 1794 r. kilkukrotnie wspomina się rok 1974 (s. 98, 133, 134). Miejscami można mieć również uwagi do przejrzystości wypowiedzi, ponieważ pewne powiązania między historycznymi wydarzeniami nie zostały przedstawione w czytelny sposób (np. na s. 29, gdzie podano, że most Poniatowskiego oddano do użytku po 8 latach; most ukończono w 1914 r., tymczasem poprzednie akapity tekstu nie zawierają żadnych wzmianek o 1906 r.).
Podsumowując, sądzę że książka stanowi dobre, chociaż niepozbawione wad, wprowadzenie do historii Pragi. Może być również z powodzeniem wykorzystana jako historyczny przewodnik po dzielnicy.