Świetna książka! Każdy, który interesuje się historią tej warszawskiej dzielnicy jak i szeroko Warszawą musi obowiązkowo sięgnąć po tą pozycje. Ja po przeczytaniu tej książki stałem się przewodnikiem dla moich znajomych gdy wędrowaliśmy po lokalach Ząbkowskiej, Wileńskiej i 11-go Listopada.
Super się czyta, pani Karolina ma dar pisania, książka spójnie napisana, bardzo dużo ciekawych informacji. Mnie zachęciła do "odkrycia" Pragi jeszcze raz.
Oczywiście nie jest idealna, brakowało mi przede wszystkim map (dla osób nieznających Pragi będzie ciężko),brakowało mi historii "szerokiej" Pragi, tzn. Targówka, Pelcowizny, itd. oraz na sam koniec, była za krótka.
Polecam każdemu.

Świetna książka! Każdy, który interesuje się historią tej warszawskiej dzielnicy jak i szeroko Warszawą musi obowiązkowo sięgnąć po tą pozycje. Ja po przeczytaniu tej książki stałem się przewodnikiem dla moich znajomych gdy wędrowaliśmy po lokalach Ząbkowskiej, Wileńskiej i 11-go Listopada.
Super się czyta, pani Karolina ma dar pisania, książka spójnie napisana, bardzo...

Na warszawskiej Pradze mieszkam już od paru lat i jestem wielką fanką tej dzielnicy. Ujmuje mnie jej urok i bardzo pasuje lokalizacja – blisko Wisły, bulwarów i centrum. Fascynuje mnie jej różnorodny klimat i historia, niestety o ile się do tej pory orientowałam, nie ma zbyt wielu opracowań historycznych na jej temat.

Jednym z tych nielicznych jest całkiem niedawno wydana, bo w 2016 roku, książka Karoliny Głowackiej pt. Echa dawnej Warszawy. Praga. Jest to bardzo przyjemne źródło informacji o okolicy, napisane w przystępny, nienużący sposób.

Jest ciekawie

Pełno w tej książce ciekawostek o miejscach, które widziałam już wiele razy, chodząc do pracy czy na spacery, ale teraz, znając już trochę historii, widzę te wszystkie budynki, ulice i placyki jakby na nowo. To niezwykle przyjemne uczucie.

Np. fajnie jest wiedzieć kto to był Różyc, acz trochę żal, że pozostałość po tym człowieku i jedno z kultowych miejsc praskich, czyli Bazar Różyckiego mocno i szybko niszczeje. Kiedyś było to jedno z największych targowisk w okolicy, można tam było kupić wszystko, ale jak można dowiedzieć się z książki Głowackiej było też dość niebezpieczne, pełne kieszonkowców i zwykłych oszustów.

Nieoczekiwane historie codziennie mijanych miejsc

Świetna jest też historia budynków Polmosu, które również znajdowały się na Pradze oraz cały rozdział poświęcony ZOO. Nie zdawałam sobie sprawy, że w XX wieku, zanim powstało aktualne państwowe ZOO, podobne przybytki były tylko prywatne. Niestety wszystkie z różnych powodów zbankrutowały i w latach 20. miasto postanowiło, że ta atrakcja będzie finansowana z podatków.

Ale historie konkretnych miejsc, które można odwiedzić jeszcze teraz to jedno, ponieważ z książki można poznać także dawniejszą historię. Autorka zaczyna opisywać Pragę od powstania pierwszych mostów łączących ją z Warszawą, czyli właściwie XVIII i XIX wieku, choć dzielnica najbardziej rozkwitła podczas okupacji. Było to spowodowane obecnością dworca łączącego Polskę z Rosją. Mowa o dworcu Wschodnim, który kiedyś był nazywany Terespolskim. To też powodowało, że wtedy w okolicy osiedlało się dużo Rosjan.

Poskakałam trochę…

Trochę skaczę po tematach, wiem. Nie ma jednak sensu opisywać całej książki, ani nawet małej jej części, a mnóstwo jest w niej ciekawych anegdot i historii związanych z miejscami, które jeszcze teraz można zobaczyć.

Jedyne do czego mogę się w tej książce przyczepić, to brak (albo ja nie wyłapałam) niektórych może zbyt oczywistych tematów jak informacji, kiedy Praga została przyłączona do Warszawy. No i może jeszcze to, że kilka razy zdarza się autorce napisać coś w stylu “ostatnio” czy “dwa miesiące temu”, jakby Głowacka była pewna, że czytelnik wie dokładnie kiedy książka została wydana. Ja nie wiedziałam, ale już wiem, bo sprawdziłam. Zresztą poprawcie mnie, jeśli się mylę, ale takie rzeczy powinna chyba poprawiać redakcja?

Nie są to jednak jakoś bardzo znaczące wady, właściwie to bardzo mało znaczące, a już w porównaniu do wielu zalet – nie każdy potrafi opisywać historię miast w interesujący sposób, Głowacka to potrafi – to właściwie w ogóle nie przeszkadzają. Jeśli ktoś jest tematem zainteresowany, to bardzo polecam.

Na warszawskiej Pradze mieszkam już od paru lat i jestem wielką fanką tej dzielnicy. Ujmuje mnie jej urok i bardzo pasuje lokalizacja – blisko Wisły, bulwarów i centrum. Fascynuje mnie jej różnorodny klimat i historia, niestety o ile się do tej pory orientowałam, nie ma zbyt wielu opracowań historycznych na jej temat.

Jednym z tych nielicznych jest całkiem niedawno...

Będąc południowym Prażaninem, z przyjemnością zakupiłem (kolejną zresztą) książkę o „prawdziwej” Pradze, z którą połączeni jesteśmy pępowiną ulicy Grochowskiej. To były dobrze wydane pieniądze. Książka jest świetna, napisana z wyobraźnią, podparta masą wiedzy i faktów. Podróż wehikułem czasu po ulicach i pomniejszych uliczkach najważniejszej prawobrzeżnej dzielnicy Warszawy jest fascynująca. Po takiej lekturze aż chce się jeszcze raz spojrzeć na te same dobrze znane miejsca ale jakże inaczej. Oczywiście mógłbym się czepiać, np. dlaczego tak mało zdjęć, i że nie ma ani jednej(!) mapy dzielnicy z poprzednich epok, o bylejakości użytego do druku papieru nie wspominając. Ale to drobiazgi. Zupełnie natomiast nie wiem dlaczego brak jest rozdziałów dot. historii I połowy XX wieku (wszak to też już przebrzmiałe echa dziejowe). Chciałoby się przeczytać o zdobyciu „małej PAST-y” przy ul. Brzeskiej w czasie Powstania Warszawskiego albo o mrocznych katowniach NKWD przy ul. Strzeleckiej lub 11 Listopada, a tu nic. Tak czy inaczej, pozycja obowiązkowa dla fanów historii prawej strony stolicy.

Będąc południowym Prażaninem, z przyjemnością zakupiłem (kolejną zresztą) książkę o „prawdziwej” Pradze, z którą połączeni jesteśmy pępowiną ulicy Grochowskiej. To były dobrze wydane pieniądze. Książka jest świetna, napisana z wyobraźnią, podparta masą wiedzy i faktów. Podróż wehikułem czasu po ulicach i pomniejszych uliczkach najważniejszej prawobrzeżnej dzielnicy Warszawy...

Piąty tom serii „Echa dawnej Warszawy”, w przeciwieństwie do poprzednich monografii z tego cyklu, został w całości poświęcony konkretnej warszawskiej dzielnicy. Jego autorka, Karolina Głowacka, przedstawiła Czytelnikom wybrane zagadnienia z dziejów Pragi (dzisiejszej Pragi-Północ),takie jak np. historia przepraw przez Wisłę, rozwój kolei i przemysłu, czy wielokulturowość dzielnicy. Pozostałe rozdziały przypominają przewodnik; opisano w nich zabytki wybranych praskich ulic (m.in. Targowej, Ząbkowskiej, Brzeskiej czy Stalowej). Dzięki temu książka może stanowić ciekawą inspirację i stać się cennym źródłem wiedzy podczas planowania spacerów na obszarze, którego granice wyznaczają dziś Park Skaryszewski i ogród zoologiczny.
Chociaż wybór praskich tematów jest dosyć szeroki, w trakcie lektury zabrakło mi jednak rozdziału przedstawiającego w spójny, chronologiczny sposób dzieje dzielnicy od początku osady praskiej (w zasadzie książka o nich milczy),aż po czasy współczesne. Taki zarys historyczny pozwoliłby na lepsze zrozumienie poszczególnych, luźno ze sobą powiązanych, wątków przedstawionych na kartach monografii. Jego umieszczenie umożliwiłoby również usunięcie powtarzających się wyjaśnień.
Moim zdaniem książka została napisana w interesujący sposób, m. in. dzięki wzbogaceniu opowieści na temat poszczególnych miejsc relacjami świadków epoki, czy też informacjami z ówczesnej prasy. Niestety, w pracy zdarzają się błędy – można przypuszczać, że wynikające przede wszystkim z braku właściwej korekty. Przykładowo: na stronie 28 znajdziemy informację dotyczącą budowy mostu pod Cytadelą w roku 1975 (właściwa data to 1875 r.),a w odniesieniu do rzezi Pragi zamiast 1794 r. kilkukrotnie wspomina się rok 1974 (s. 98, 133, 134). Miejscami można mieć również uwagi do przejrzystości wypowiedzi, ponieważ pewne powiązania między historycznymi wydarzeniami nie zostały przedstawione w czytelny sposób (np. na s. 29, gdzie podano, że most Poniatowskiego oddano do użytku po 8 latach; most ukończono w 1914 r., tymczasem poprzednie akapity tekstu nie zawierają żadnych wzmianek o 1906 r.).
Podsumowując, sądzę że książka stanowi dobre, chociaż niepozbawione wad, wprowadzenie do historii Pragi. Może być również z powodzeniem wykorzystana jako historyczny przewodnik po dzielnicy.

Piąty tom serii „Echa dawnej Warszawy”, w przeciwieństwie do poprzednich monografii z tego cyklu, został w całości poświęcony konkretnej warszawskiej dzielnicy. Jego autorka, Karolina Głowacka, przedstawiła Czytelnikom wybrane zagadnienia z dziejów Pragi (dzisiejszej Pragi-Północ),takie jak np. historia przepraw przez Wisłę, rozwój kolei i przemysłu, czy wielokulturowość...

Zdecydowanie lepsze wydanie niż o Zamkach i Pałacach, ale również można natrafić na błędy w datach czy literówki, całe szczęście nie tak liczne... Poza tym dużo ciekawostek, przyjemnie się to czyta.

Zdecydowanie lepsze wydanie niż o Zamkach i Pałacach, ale również można natrafić na błędy w datach czy literówki, całe szczęście nie tak liczne... Poza tym dużo ciekawostek, przyjemnie się to czyta.

Miłe czytadło, jednak ogólnikowe.

Miłe czytadło, jednak ogólnikowe.