Najnowsze artykuły
- ArtykułyNie żyje Alice Munro – pisarka, noblistka i mistrzyni krótkiej formyEwa Cieślik3
- ArtykułyPierwszy zwiastun drugiego sezonu „Władcy Pierścieni: Pierścieni Władzy” i nie tylkoLubimyCzytać3
- ArtykułyKocia Szajka na ratunek Reksiowi, czyli o ósmym tomie przygód futrzastych bohaterówAnna Sierant2
- ArtykułyAutorka „Girl in Pieces” odwiedzi Polskę! Kathleen Glasgow na Targach Książki i Mediów VIVELO 2024LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Silje Bekeng
1
6,3/10
Pisze książki: literatura piękna
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,3/10średnia ocena książek autora
73 przeczytało książki autora
118 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Tel Awiw Noir Etgar Keret
6,3
Absolutna bomba! Fantastyczny zbiór opowiadań, który kryje kilka pereł, a jego największą wartością jest tak zwane tu i teraz - miasto, jego atmosfera i ludzie.
Podział na trzy części: Spotkania, Alienacje, Zwłoki mówi wszystko o tematyce, nie mówi jednak nic o wyobraźni autorów, którzy niejednokrotnie dają popis inwencji i fantazji.
Już pierwsze z nich: Maseczka do spania (autorstwa Gadiego Tauba) zaskakuje i przykuwa uwagę. To historia dziewczyny o pseudonimie Debi, która ogłasza swe usługi w pisemku dla mężczyzn spragnionych masażu. Narrator opowieści to zarazem wydawca ogłoszeń, jak i człowiek zafascynowany dziewczyną. Opisuje jej kolejne doświadczenia, związki z szemranymi środowiskami, które w kulminacyjnym momencie zaskoczą czytelnika, pozostawiając go w dość nieoczywistym nastroju.
Tematyka poszczególnych utworów jest bardzo zróżnicowana. Do parku (autorstwa Dikli Kejdar) to pełna niedopowiedzeń historia pracownicy marketu, która źle odczytuje rzeczywistość. W efekcie pomyłek w odszyfrowywaniu sytuacji, jakie się jej przytrafiają, ląduje w ciemnym miejskim parku pełnym imigrantów z Afryki. Leniwa narracja, półsłówka są mocnymi akcentami opowiadania.
Zapada też w pamięć Sa'ida Dobrego (pióra Antonia Ungara) - szybka, niemal sprawozdawcza, podana zupełnie bez emocji historia życia pewnego izraelskiego mafiosa. Moim ulubionym opowiadaniem pozostaje Błyskawica (Silje Bekeng). Jest to skromna, prosta historia żony pewnego cenionego ekspata, której życie płynie na towarzyszeniu mężowi. Od pewnego czasu odnosi ona wrażenie, że ktoś włamuje się do mieszkania i pozostawia tam ledwie zauważalne sygnały, czytelne tylko dla niej. Raz są to kwiaty w wazonie, innym razem ptaszek origami postawiony na komodzie, poprzestawiane przedmioty, pocztówka z rodzinnym stron przyklejona do lodówki. Coraz śmielsze poczynania włamywacza/podglądacza prowadzą do nieoczekiwanego finału. Bardzo ciekawa narracyjnie historia, która znakomicie nadaje się na monolog, bądź opowieść towarzyską: poprzez stopniowane napięcie, styl oraz proste środki wyrazu jest ona bardzo nośna.
Na finał pozostaje opowiadanie Kereta pod tytułem Alergie, gdzie jak zwykle daje popis swoich umiejętności, humoru, wyczucie absurdu i ten niewyobrażalny dystans, z jakim patrzy na świat i ludzi. Keret jak zwykle w formie, jak zwykle celny i dalekowzroczny. Klasa sama w sobie.
W zasadzie pozostałe opowiadania nie są aż tak dobre jak te wymienione powyżej, jednak każde pokazuje fragment izraelskiej rzeczywistości, operując innym językiem, znaczeniami, pomysłami na fabułę. Świetny (poznawczo) zbiór, który dodatkowo wyróżnia się kilkoma naprawdę dobrymi opowiadaniami.
buchbuchbicher.blogspot.com
Tel Awiw Noir Etgar Keret
6,3
To już kolejna część znakomitej antologii jaką jest Strefa Cienia Noir, tym razem dzięki wydawnictwu Claroscuro trafiamy do Tel Awiwu. Pomimo, że niczego nigdy nie można się po tej serii spodziewać, a właściwie to powinno się spodziewać dosłownie wszystkiego, to przyznać muszę, że po raz kolejny jestem zaskoczony. Seria Noir charakteryzuje się bowiem niesamowitą eklektycznością, opowiadania wchodzące w jego skład różnią się bowiem wszystkim – pomysłowością, sposobem narracji, konstrukcją czy umiejętnością budowania fabuły. Nie inaczej było w przypadku „Tel Awiw Noir”.
Czternaście opowiadań, wśród których trafiały się przeróżne odkrycia. Niektóre z opowiadań trochę rozczarowały bo albo były zbyt mętne i chaotyczne („Detektyw z przeszłości”),albo cechowały je naprawdę świetne pomysły ale rozczarowywały na poziomie wykonania („Maseczka do spania”, „Kobiety”, „Usuń historię przeglądania”, „Grzeczne dzieci”),były też takie, które były zbyt mało w klimacie noir, co jest sporym zarzutem biorąc pod uwagę założenie antologii („Do parku”). Na szczęście dużo więcej było tych dobrych opowiadań.
„Tel Kabir” łapie się do tej drugiej grupy, aczkolwiek jest trochę zbyt wydumane i przekombinowane, ratuje je to, że jest naprawdę ciekawe stylistycznie. „Opuszczeni” również mogłoby być znakomitym opowiadaniem gdyby nie to, że jest całkowicie przewidywalne, przez co w efekcie można je określić co najwyżej jako dobre. To samo mógłbym napisać o „Centrum”. Dużo ciekawsze i lepsze są „Sa’id dobry”, ciekawa historia porachunków gangów, która aż się prosi o rozwinięcie do pełnowymiarowej powieści, oraz „Przewodnik” – ciekawe, intrygujące opowiadanie, pozostawiające niedosyt bowiem tutaj również chciałoby się poznać lepiej tę historię, a zwłaszcza poznać głównego bohatera. „Alergie” intryguje i wciąga pomimo, że mogłoby się wydawać banalne ze względu na temat, równie intrygujące jest opowiadanie „Błyskawice”, bardzo niepokojące i niebanalne.
Wszystkie te opowiadania jednak bledną przy tym jednym, które okazało się najlepsze z nich wszystkich a mianowicie „Śmierć w piżamie” – rewelacyjne w swej formie, konstrukcji i sposobie narracji opowiadanie o śmierci. Bardzo krótkie ale jakie treściwe, napisane z lekkością i finezją pomimo tego, jak poważny i ciężki temat porusza. Mistrzostwo w każdym calu.
Ciekawy tom, bardzo różny zarówno w poziomie jak i stylu ale zdecydowanie wart poznania.