Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nate Van Der Wells to miliarder, który odbiega od książkowego wzorca. Jest otyły i niepewny siebie, a ostatecznym ciosem w jego serce jest zdrada jego żony Sienny. W wieku dwudziestu ośmiu lat dostaje zawału serca. Teraz przed nim czas wyboru - żyć czy jeść? Wybór jest przecież łatwy - Nate kocha jeść. Jego impulsem i zadrą w tyłku staje się szesnastoletnia Lotta, która perswazją i wyzwaniem zmusza go biegania. Ich wspólne treningi stają się dla niego ulubionym punktem dnia. Nienawidzi biegać, ale uwielbia spędzać czas z tą irytującą młodą istotą w kolorze fuksjowym. Życie jednak bywa przewrotne, Lotta w jednej chwili traci status społeczny i wraz z matką zostają bez niczego. Lotta stara się jak może utrzymać je na powierzchni, ale nie jest to łatwe kiedy znikąd nie ma pomocy, zwłaszcza, że związek w który się wplątała okazał się jej prywatnym piekłem ze znęcającym się nad nią facetem. Po trzech latach na 'wygnaniu' spotyka miliardera w potrzebie, który także pomaga jej. Nie spodziewa się ona jednak, że Tłusty Nate mógł przemienić się w Seksownego Noaha. Jak to się potoczy? Poniżej możliwe SPOILERY! Wiele w tej książce można polubić. Zwariowaną Lottę, która pomimo przejść nie straciła swojego ducha i charakteru. Jej specyficzne poczucie humoru i doradczynie w głowie potrafią rozbawić jak mało co. Noah... Noah się zmienił w trochę typowego przystojnego, aroganckiego miliardera, który sypia z kobietami i pragnie zemsty na byłej żonie. Jednak jeśli chodzi o Lottę... robi wszystko co trzeba. Każde z nich jest charakterne, a ich walki bywają zarówno zabawne jak i męczące. Autorka rozwlekła tę książkę niemiłosiernie, dlatego w pewnym momencie ta zabawa w kotka i myszką robiła się nużąca i irytująca. Ale nadszedł czas, kiedy znów stało się ciekawie i żywiołowo. Muszę powiedzieć to, że mało który facet książkowy potrafi wygłaszać takie monologi odnośnie uczuć jak Noah. No kurna facet... mógłbyś prowadzić kurs jak uwieść kobietę słowami :D. Ta książka prócz głównych bohaterów ma także tych drugoplanowych o których trzeba wspomnieć, bo bez nich ta książka nie byłaby taka sama. Gloriel, Qwesie, Kiera, Muscles. Gloriel od pewnego momentu mnie denerwowała, ale tak to już chyba z tymi mamuśkami czasami bywa. Andrew... tylko go do lasu wywieźć. Jednak trzeba powiedzieć, że w kwestii manipulacji jest dobry, bo jego przemowy pisane na telefonie na koniec robiły wrażenie. Gdybym nie wiedziała jakim jest dupkiem to bym mu uwierzyła. On kochał Lottę na swój sposób, tylko, że to był całkowicie nieodpowiedni sposób. To chyba tyle. Książka fajna, lekka, można się pośmiać, ale też nie ma co wymagać cudów :). To romans na odstresowanie, a nie literatura wysokich lotów :) Mimo wszystko - POLECAM!