Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polski chłopak z Gdańska, który konsekwentnie realizuje swoje marzenie o podróżach, w pierwszej książce przekonywał, że każdy z nas może zostać Wojciechem Cejrowskim („Nie każdy Brazylijczyk tańczy sambę”). Kolejny reportaż z wędrówki po Ameryce Południowej jest bardziej refleksyjny i niesie nam przesłanie, że warto „Widzieć więcej”. (...) Cztery kraje, blisko 28 000 kilometrów samotnej autostopowej podróży: bez przewodników, wsparcia instytucji, bez usług biur podróży i sieci hoteli. Tony Kososki, zdany jedynie na własną zaradność i życzliwość obcych ludzi, każdego dnia przesuwał granice tego, co niemożliwe. Za jedyne 20 groszy spędził całe dwa tygodnie w karaibskim raju, o którym wielu z nas ma odwagę jedynie pomarzyć, i mimo pustych kieszeni czuł się tam jak prawdziwy milioner. Dzień po dniu, z podziwu godną determinacją, spełniał swoje marzenia: próbował larw suri i mięsa krokodyla, widział ruiny miasta Chan Chan i Piramidę Słońca i Księżyca (pozostałości po dwóch nieistniejących już kulturach północnego Peru – cywilizacjach Chimu i Mochica),stał w gigantycznej kolejce po papier toaletowy w Wenezueli (spędził też noc w wenezuelskim areszcie) i zobaczył nieoficjalny ósmy cud świata – Relampago del Catatumbo, naturalną latarnię morską i prawdziwy fenomen przyrodniczy: wyładowania atmosferyczne są tam tak silne i częste, że jest to najprawdopodobniej największy na świecie naturalny generator ozonu. (...) Podróż nie tylko poszerzyła horyzonty młodego Polaka, ale też przyczyniła się do jego wewnętrznej przemiany, czego przykładem może być choćby nieoczekiwana nobilitacja tak dzisiaj pogardzanych humanistów. (...) To podróż otwiera nam oczy na to, że istnieje wiele różnych sposobów na życie: można rozwijać się, zarabiać i kupować lub prowadzić półleniwe życie, zadowalając się tym, co jest niezbędne. Ważne, by żyć w zgodzie ze sobą i pozwolić na to innym. Dobrze jest widzieć coś więcej niż czubek własnego nosa. Aby widzieć więcej, trzeba zrozumieć. Aby zrozumieć, należy doświadczyć. Fragmenty recenzji opublikowanej na blogu: https://zapiskinamarginesie.pl/2018/06/16/nie-tylko-machu-picchu-o-podrozowaniu/