Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z twórczością Agnieszki Borys spotkałam się po raz pierwszy i było to spotkanie emocjonujące – książkę jej autorstwa przeczytałam w jedno niedzielne popołudnie, chociaż zwykle dni wolne staram się spędzać bardziej społecznie – w gronie rodziny lub przyjaciół, na lekturę jest pora w tygodniu. Czasem jednak sięgasz po jakąś książkę i po prostu się zaczytujesz, a czas (i niedziela) mija niepostrzeżenie. Wpisując nazwisko autorki w wyszukiwarkę, uzyskałam informację, że spod jej pióra wyszły dotychczas dwie publikacje, obie na tematy trudne, obie bardzo dobrze oceniane. Jedna już za mną, po drugą zapewne też kiedyś sięgnę. „Na drodze prawdy” to opowieść o księdzu Marku, którego myślę, że możemy określić mianem duchownego idealisty i jego nowo objętej po śmierci przyjaciela parafii. Marek, widząc tendencję społeczeństwa do odsuwania się od kościoła, chce naprawić ten stan rzeczy, będąc bliżej ludzi. Chce pracować z trudną młodzieżą, stworzyć dla niej kąt, w którym młodzi gniewni będą mogli spędzać wolny czas w sposób bardziej wartościowy niż włóczenie się po ulicach w poszukiwaniu przygód, nie zawsze legalnych. W adaptacji sali na świetlicę pomaga mu dwóch braci pochodzących z dysfunkcyjnej rodziny – piętnastoletni Piotr i młodszy o pięć lat Michał. Świetlica cieszy się dużym zainteresowaniem, a okoliczna młodzież znajduje tu drugi dom i oparcie w księdzu o tak ludzkim obliczu. Młodzi zaczynają tworzyć wspólnotę i angażować się w działalność charytatywną. Wszystko wydaje się zmierzać w dobrym kierunku, aż pewnego dnia jeden z chłopców znika, a świetlica staje w płomieniach, doszczętnie zniszczona. Czy te wydarzenia coś łączy? Czy uda się odnaleźć chłopca całego i zdrowego? Dlaczego ktoś chciał zamknięcia miejsca, w którym młodzi odnaleźli spokój i akceptację? Te i inne zagadki stara się wyjaśnić Jacek – miejscowy policjant, który w przeszłości zamierzał wstąpić na drogę, którą kroczy przez życie Marek. Wzajemne zrozumienie może pomóc śledztwu, ale może się także okazać, że prawda, o którą obaj walczą, jest zbyt trudna do zniesienia, że może ona złamać wiarę nawet tych najbardziej gorliwych. „Na drodze prawdy” to książka kontrowersyjna, dotycząca tematu często wciąż będącego tabu w społeczeństwie i pewnie dlatego wzbudza tak silne emocje. Jej niewątpliwą zaletą jest szybka akcja, która przyspiesza od momentu zniknięcia dziesięciolatka i aż do końca trzyma Czytelnika w napięciu. Być może domyśla się on zakończenia, ale nawet jeśli ma rację, autorka zaskoczy go na pewno kilkoma niespodziankami w wątkach pobocznych, których w książce niemało. Dodając do tego jeszcze charyzmatyczną postać księdza idealisty i nie mniej barwnego policjanta dążącego do prawdy, mamy pozycję naprawdę interesującą, po którą warto sięgnąć. Najnowszą propozycję wydawniczą Agnieszki Borys polecam przede wszystkim miłośnikom literatury obyczajowej z wątkiem kryminalnym w tle. Zastrzegam, że Czytelnikom takim, którzy nie boją się kontrowersji i powezmą postanowienie, że nie odłożą książki, gdy poznają tę prawdę. Zmierzą się z nią do końca. To książka fascynująca, ale też trudna i z pewnością podzieli zdania Czytelników – jedni ją pokochają, właśnie za podjęcie tematu unikanego w społeczeństwie, inni znienawidzą – z tego samego powodu. A ja? Przeczytałam, całą jednego popołudnia. Nie, żeby można mnie było nazwać antyklerykałem czy kimś w takim rodzaju. Po prostu wychodzę z założenia, że złe rzeczy dzieją się na świecie, bez względu na miejsce – na podwórku, w domu, w szkole, także w kościele. I nie jest to wina ogółu, zawsze winny jest konkretny człowiek i jego odczłowieczenie. Podsumowując, książkę polecam, ale uprzedzam, że jest to propozycja dla ludzi o mocnych nerwach, bo znajdziecie tu tyle smutku, nieszczęścia i cierpienia, także tych niewinnych, że momentami trudno ten ładunek emocjonalny udźwignąć. Niezawiniona krzywda boli najbardziej, zwłaszcza jeśli jest udziałem dzieci. Ulubione cytaty: „Prawda, choć czasem bolesna, jest najskuteczniejszą bronią” „Każdy dzień i każde doświadczenie kształtują nas na nowo. Ważne, by pozostać rzeczywistym”. zaczytana.com.pl