Rosyjski pisarz i krytyk literacki. Urodził się w Moskwie. Po ukończeniu szkoły pracował jako tragarz i niewykwalifikowany robotnik, odbywał obowiązkową służbę wojskową w kompaniach ochrony łagrów w obwodzie karagandyjskim (Kazachstan). Przeżycia tego okresu pozostawiły głęboki ślad w jego twórczości. Po przedterminowym zwolnieniu z wojska ze względu na stan zdrowia pracował w szpitalu, ukończył zaoczne studia w moskiewskim Instytucie Literatury. Opublikowana w 1994 r. powieść "Służbowa baśń" odniosła duży sukces i od razu postawiła Pawłowa w rzędzie najciekawszych rosyjskich pisarzy jego pokolenia. Pawłow uprawiał również krytykę literacką, a także brał udział w dyskusjach na tematy literackie i społeczne. Laureat wielu nagród literackich. Oleg Pawłow zmarł na skutek zawału serca. W chwili śmierci miał 48 lat. Wybrane publikacje książkowe: Степная книга (1998),Повести последних дней (2001, polskie wydanie: "Powieści z ostatnich dni", Wydawnictwo Noir sur Blanc, 2016),В безбожных переулках (2007),Дневник больничного охранника (2012),Карагандинские девятины, или Повесть последних дней (2013).https://www.facebook.com/oleg.pawlow
Kilka dobrych zdań... i to tyle. Chaos, ciężki, prostacki język, szarpane to wszystko było. Niby przejmująca relacja z życia ludzi w kraju na etapie przemian, jednak forma podawcza nie pozwoliła mi na wczucie się w tekst. Pierwsza naprawdę słaba książka w mojej biblioteczce pochodząca z tego wydawnictwa.
Dobrze, że tak krótka, bo byłaby nie do zmęczenia.
Wstrząsające i przepełnione groteską opowieści ukazujące armię radziecką w ostatnich latach jej istnienia. Mamy tutaj z jednej strony oddanych ideologii żołnierzy sprzeciwiających się jakiemukolwiek nieposłuszeństwu i nie wykazujących zrozumienia dla innych, zaś z drugiej idealistów chcących zmienić dotychczasowy stan rzeczy, próbujących odnaleźć się w trudnych warunkach z dala od domu i rodziny. Jest tu sporo czarnego humoru oraz fragmentów, które zmuszają do refleksji nad faktem, czy warto poświęcić swoje życie dla służby w wojsku, a także jak życie potrafi być absurdalne. Polecam każdemu czytelnikowi.