Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wpadła w nasze ręce książka o dzieciach, które ulepszają sprawy, sytuację lub otoczenie w swoich krajach. Są to dzieci z krajów, w których żyje się o wiele trudniej niż to jesteśmy sobie w stanie wyobrazić. Czasami wydawałoby się, że walczą o oczywistości, ale nie w ich kraju. To co ludzie w krajach uprzemysłowionych uważają za "normalne", zwyczajne, osiągnięte i wypracowane, tam jest przywilejem niektórych, albo niedostępne, czasem nieuświadomione, czy wręcz nie możliwe. Te dzieci, uważam że nadzwyczajne osobowości, miały siłę, odwagę, zapał i determinację, aby pomagać, przepychać się, rozgłaszać, zachęcać, angażować innych do polepszenia sytuacji, zadbania o innych lub o miejsce w którym przyszło im żyć. Wielu bohaterów tej książki otrzymało Międzynarodową Dziecięcą Nagrodę Pokoju, jedna pokojową Nagrodę Nobla. Pokrótce o bohaterach: - Nikosi Johnson z RPA, był najdłużej żyjącym dzieckiem z wirusem HIV. Miał 12 lat kiedy zmarł. Może to krótkie życie, ale za to intensywne i pełne zabiegania o polepszenie życia dzieci z podobnym problemem. Walczył o nie rozdzielanie dzieci zarażonych z ich matkami. Uporem, ale też otwartością i postawą zachęcał ludzi do pomocy. - Om Prakash Gurjar z Indii, który jako dziecko został porwany i zmuszony do niewolniczej pracy. Kiedy dorósł zaczął walczyć o prawa dziecka, min do nauki w swoim regionie. Rozgłaszał problem niedostępności nauki i zmuszania dzieci do pracy. Pomagał "wyrywać" dzieci z rąk porywaczy. - Thandiwe Chama z Zambii walczy różnymi sposobami o prawo do edukacji dla wszystkich dzieci. Stara się też poszerzać wiedzę na temat HIV. - Mayra Avellar Neves z Brazylii walczy o dostęp do edukacji dla wszystkich dzieci. Różnymi metodami stara się głosić światu ogromne problemy z którymi codziennie borykają się mieszkańcy slumsów. Jej oczkiem w głowie są dzieci, które każdego dnia narażone są na przemoc w favelach. - Baruani Ndume z Demokratycznej Republiki Konga, który doświadczony trudnym dzieciństwem postanowił zawalczyć o swoją przyszłość i pomóc też innym. Prowadzi audycje radiową "Dzieci dla dzieci", dzięki której dociera z informacją i wiedzą do szerokiego grona odbiorców. Dzięki jego audycjom udało się poprawić warunki w obozie dla uchodźców, zbudowano bibliotekę i centrum komputerowe. - Francia Simon z Dominikany walczy o tak oczywiste prawo jakim jest posiadanie własnego imienia i określenie narodowości. Dzięki jej działaniom różne organizacje pomagają budować domy dla najbiedniejszych. - Chaeli Mycroft z RPA dąży do zmiany sposobu postrzegania niepełnosprawnych, pomaga zdobywać dla nich wózki inwalidzkie. - Kesz Valdez z Filipin korzystając ze swoich doświadczeń zbieracza odpadów i życia na ulicy postanowił pomagać dzieciom żyjącym w podobnych warunkach. Organizuje zbiórki żywności, odzieży i zabawek. Uczy dzieci jak myć ręce i dbać o higienę. - Malala Yousafzai z Pakistanu, propaguje prawa człowieka, w szczególności prawo kobiet do edukacji. Dziewczynka, która pomimo wydanego na nią wyroku śmierci nie zaprzestała informować świat o tym co dzieje się w jej kraju rządzonym przez twardogłowych islamistów. Jest najmłodszą noblistką. - Neha Gupta z Nowej Zelandii, pomaga sierotom z Indii. Organizowała zbiórki pieniędzy, za które zakupowała najpotrzebniejsze dzieciom w sierocińcach rzeczy. Stworzyła organizację Empower Orphans, propagującą edukację i zdrowie wśród biedoty. - Abraham Keita z Liberii walczy o zmianę sytuacji dzieci, które doświadczyły przemocy. Organizuje protesty przeciwko przemocy, prowadzi audycję w radio, propaguje prawa dzieci, zabiega o pomoc. - Kehkashan Basu z ZEA angażuje dzieci i młodzież w ratowanie planety, głównie poprzez sadzenie drzew, które są nieocenionym producentem tlenu. - Charlie Simpson z Wielkiej Brytanii wspomagający ofiary trzęsienia ziemi na Haiti, propagujący wspólne pomaganie potrzebującym. - Anna Frank z Niemiec, która podczas wojny napisała przejmujący dziennik o holocauście. - Iqbal Masih z Pakistanu zaangażowany w misję zniesienia niewolnictwa dzieci. Bazując na swoich przeżyciach po ucieczce z zakładu produkcji dywanów rozgłaszał problem gdzie się dało, aż usłyszeli o nim w świecie. Niestety za swoją działalność został zamordowany. - Hector Pieterson z RPA - to ofiara protestów przeciwko segregacji rasowej i symbol walki z apartheidem. - Samantha Smith z USA, która w 1985 roku zapytała w liście przywódcę ZSRR, czy chce zaatakować i zniszczyć jej kraj. To proste pytanie otworzyło być może nową epokę w zimnej wojnie. - Jan Mela z Polski, założył fundację wspierająca ludzi po amputacji kończyn. Ten młody człowiek, który przeżył porażenie prądem i amputacje ręki i nogi nie poddał się, pokazał, że można i trzeba walczyć ze swoimi ułomnościami i pomagać innym. Życiorysy są czterostronne, ale zawierają wszystkie najważniejsze informacje o bohaterach. Historie opowiedziane przez Artura Maciaka pokazują, że warto działać, domagać się, zabiegać o swoje prawa, polepszenie sytuacji.Warto pukać, bo zawsze ktoś usłyszy i otworzy. Wzruszające historie, działalność godna naśladowania, chart ducha i ciała. Wspaniałe i budujące nadzieję postaci z różnych stron świata, które działają na rzecz innych, często pomimo niebezpieczeństwa i zagrożenia życia.