Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaskoczyła mnie ta książka! Okazała się lepsza niż myślałem zaczynając lekturę, choć do literackich arcydzieł raczej bym jej nie zaliczył. Autor - Dominik Baczyński (kuzyn znanego z powstania warszawskiego poety Krzysztofa Kamila) urodził się w Drohobyczu na Kresach i tam, w momencie wejścia do miasta Armii Czerwonej, zaczynają się jego wspomnienia. Tam kończy (już rosyjską) szkołę, próbuje jakoś przystosować się do nowej rzeczywistości, wstępując do Komsomołu, choć nie z pobudek ideowo politycznych. Dostaje się na studia do Leningradu, jednak w ich rozpoczęciu staje na przeszkodzie wybuch radziecko-niemieckiej wojny. Zgłasza się na ochotnika do Armii. Przechodzi z nią szlak bojowy przez Ukrainę, Kijów, Stalingrad. Tam zostaje oskarżony za... przygotowywanie zamachu na Stalina i skazany na karę śmierci, zamienioną później na 10 lat łagrów. "Zalicza" ich w tym okresie aż 36! Daleki Wschód - Kołyma, Magadan, Władywostok... Zakończenie wyroku nie jest jednak różnoznaczne z odzyskaniem wolności... Autor jest osobą, która potrafi sobie w życiu radzić, jednak niejednokrotnie ma też zwyczajne szczęście, że w ogóle udaje mu się przeżyć. W końcu, po kilkunastu latach tułaczki wraca do upragnionej ojczyzny, choć nie wie, co mu ta wolność w nowej ojczyźnie przyniesie... Niektóre z prezentowanych przez niego na stronach książki poglądy są zaskakujące - np. ocena F. Dzierżyńskiego, czy jego stosunek do USA. Autor nie przejawia jednak żadnej nienawiści do Rosjan, ani innych nacji z którymi się w obozach styka: Żydów, Ukraińców, czy innych. W każdym narodzie można spotkać zarówno przyjaciół, jak i wrogów. Ten Pamiętnik zesłańca z pewnością warto przeczytać. Serdecznie polecam!