Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wybrane kobiety posiadają niezwykłą i jednocześnie niebezpieczną dla nich i bliskich moc: są czarownicami, ale nie takimi, jakie znamy z legend i baśni. Piękne, eleganckie kobiety działające społecznie, szukające poklasku, bogactwa i miłości otaczają się aurą tajemniczości, a w chwilach potrzeby potrafią wykorzystać swoje moce. Wydawałoby się, że mus być ich niewiele. Okazuje się jednak, że świat jest przepełniony tymi kobiecymi mocami, a mężczyźni mogą być jedynie egzorcystami pomagającymi im w kontaktach z duchami. Latte żyje w świecie tajemnic i izolacji. Jej matka, Fi, stara się chronić córkę przed przeznaczeniem. Wierzy, że jest to możliwe. Los jednak bywa nieuchronny. Tylko nieliczni mogą na niego wpływać i zmieniać bieg historii. Młoda stanowcza kobieta samotnie wychowuje córkę w pewnym średniej wielkości mieście, z którego musi uciekać z córką na prowincję, z której rozżalonej córce przy pomocy przyjaciół udaje się wyrwać, ale to przyczynia się do wielu zmian w życiu, których punktem zwrotnym jest śmierć matki, pragnącej zabrać swoją największą tajemnicę ze sobą. Niewinna Latte zostaje rzucona w nieznany jej świat. Dzięki wieloletniemu hartowaniu ducha jest osobą niezwykle silną, dzięki czemu może wiele zmienić w życiu innych lub swoim i może przerwać rodzinną klątwę. „Ezotero. Córka wiatru” to wciągająca powieść o świecie, który wiele osób fascynuje. Nie zabraknie tu wizji, wróżenia, czarów, kształtowania umiejętności. Piękna historia o życiu i tym, co może być poza nim wciąga od pierwszych stron. Powieść z pogranicza fantasy, kryminału porusza ważne kwestie filozoficzne i zmusza do zastanowienia się nad sensem naszych codziennych działań. Może ona być traktowana jako literatura z pogranicza moralizmu i poradnika wskazującego drogi duchowego rozwoju: nasza sfera cielesna i fizyczna muszą współgrać, aby w naszym życiu była harmonia. Powieść szczególnie polecam kobietom wierzącym we własne moce i tym czekającym na ich odkrycie. Uważam, że jest to udany debiut i na pewno sięgnę po kolejne książki Agnieszki Tomczyszyn.