Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cztery dziewczynki poznają się na letnim obozie. Zostały przydzielone do tego samego domku. Chcąc nie chcąc, najbliższy czas spędzą razem. Każda z nich jest inna, ale to nie przeszkadza w rodzącej się między nimi przyjaźni. Tylko jako zespół są w stanie wygrać konkurs. Czas szybko płynie, a żadna z nich nie chce wracać do domu. Lauren nie ma rodziców, wychowała się w domach zastępczych. Do Blueberry Pine udało jej się dostać, dzięki zdobytemu stypendium. Nikt nie wie o jej pochodzeniu. Bohaterka nie chce być oceniana przez jego pryzmat. Jade straciła najlepszą przyjaciółkę w wypadku samochodowym. Jest smutna i trzyma się na uboczu. Stroni od przyjaciół, gdyż uważa, że miała najbliższą koleżankę i dla innych nie ma już miejsca. Archer ma starszą siostrę, która jest wredna, niemiła, wyzywa ją oraz rozsiewa plotki. Choć się do siebie nie przyznają, to obie znajdują się w tym samym miejscu. Isla choruje na astmę, przeraźliwie boi się wszystkiego, wyobraża sobie niedźwiedzie, które zwabione okruchami jedzenia, dostają się do ich domku. Zakochuje się w chłopaku, który uczestniczy w obozie dla chłopców. „Nasze słoneczne lato” jest przyjemną powieścią przygodową dla młodzieży. Choć starsi czytelnicy również mogą przy niej miło spędzić czas. Opowiada o sile przyjaźni, młodzieńczych problemach, pierwszych miłościach, konfliktach i beztroskich wakacjach. Czytając ją, wróciłam oczami wyobraźni do lat mojej młodości. Do kolonii, zabaw na podwórku oraz czasu spędzonego u dziadków na wsi. Te czasy już nigdy nie wrócą, a mnie coś kłuje na myśl o tym w sercu. Kiedyś problemy były zupełnie inne i chciałoby się cofnąć w czasie. Niestety nie da się tego zrobić, ale dzięki takim pozycjom, jak ta, człowiek powraca do wspomnień, na moment przemienia się na nowo w dziecko i jest uczestnikiem obozu, gdzie razem z „Świetlikami” walczy o zdobycie pierwszego miejsca w drużynowym konkursie. Bardzo podobało mi się to, jak dziewczynki stały za sobą murem. Nie pozwalały na to, by którejś stała się krzywda, nie były też obojętne na łzy. Przydzielenie ich do jednego domku, wzbudziło w nich swoistą przynależność, specyficzną więź, którą mają nadzieję utrzymać po zakończonym obozie. Cieszę się, że powstają takie wartościowe powieści, z których młodzi ludzie mogą czerpać wiele ważnych wartości. Jest to pozycja z przesłaniem. Pokazuje, co się w życiu liczy. Pieniądze to nie wszystko, nie da się za nie kupić miłości lub przyjaźni. One są cenniejsze od wszystkiego, co posiadamy. Gorąco zachęcam Was do zapoznania się z tą pozycją, zwłaszcza jeśli w swoim otoczeniu macie nastolatków, którym cichlibyście sprezentować jakiś prezent. „Nasze słoneczne lato” będzie idealnym wyborem.