Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik242
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant17
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Sarbjit Kaur Athwal
1
7,5/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,5/10średnia ocena książek autora
110 przeczytało książki autora
136 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Wstyd Sarbjit Kaur Athwal
7,5
Bardzo wzruszająca, a zarazem wstrząsająca historia. Przede wszystkim poruszyło mnie to w jaki sposób traktowane są sikhijskie kobiety. Od małego uczone są posłuszeństwa wobec całej rodziny, nie wolno im wyrazić swojego zdania, muszą przyjmować wszystko z pokorą i być uległe wobec męża. Ich jedyny cel w życiu to tak naprawdę bycie dobrymi córkami, żonami i matkami. Autorka szczegółowo opisuje swoje życie i to jak była traktowana przez rodzinę męża. Ponadto trzeba dodać, że powieść momentami, aż denerwuje człowieka taką niesprawiedliwością. Kobiety boją się walczyć o swoje prawa, zdanie oraz szacunek. Mam wrażenie, że życie takich kobiet jest kontrolowane przez wszystkich dookoła tylko nie przez nie same. Przez wiele lat są zastraszane, boją się prosić o pomoc, żyją w koszmarze. Historia naznaczona bólem, cierpieniem i łzami. Na pewno zapadnie na długo w mojej pamięci.
Wstyd Sarbjit Kaur Athwal
7,5
Gdy czytałam tą książkę to zastanawiałam się, czy my aby na pewno żyjemy w XXI wieku. To przerażające, że nadal są na mapie świata kraje, gdzie urodzenie dziewczynki jest jej pierwszym grzechem a dla rodziny wstydem. To niestety nie fikcja literacka a zdarzenia opisane w książce to najprawdziwsza rzeczywistość. "Honorowe" zabójstwo to zwykłe morderstwo z premedytacją. A tradycja jeżeli jest zła to należy dążyć do jej zmiany. Autorka przez wiele lat żyła w ciągłym strachu nim zdobyła się na odwagę i dzięki jej zeznaniom skazano oprawców. Ale tak była wychowana - wstyd i honor rządziły w rodzinie i społeczności. Cieszę się, że w końcu osiągnęła spokój i ułożyła sobie życie.