Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka M. Hashimoto nosi znamienny podtytuł "Historia japońskiej floty podwodnej 1941-45". Autor brał udział w wojnie na Pacyfiku, od ataku na Pearl Harbor (jeszcze jako oficer torpedowy) do jej zakończenia (gdy służył jako dowódca I-58). Książka nie jest może zbyt obszerna, ale dramat i groza wojny wylewa się z każdej strony. Książka jest napisana przez Japończyka, żołnierza i wojownika Hirohito. Cechuję ją więc oszczędność w słowach i uczuciach. Ale oszczędność pozorna. Gdy autor opisuje misje, czy to na swoich okrętach, czy cytując innych marynarzy, emocji jest bardzo wiele. Wystarczy przeczytać o warunkach życia na ogromnych okrętach podwodnych podczas akcji na Oceanie Lodowatym. Hashimoto opisuje wszystkie operacje na Pacyfiku, w których brali udział japońscy podwodniacy. Jest miejsce dla Midway, Guadalcanalu, ataków na wybrzeże USA (utajnionych),podróży dalekomorskich do III Rzeszy, transportów zaopatrzenia dla oblężonych armii, Iwo-jimy, Okinawy, ataków żywych torped. Jest desperacka walka o choć zrównanie szans z przeciwnikiem (brak radarów na okrętach). Autor nie próbuje moralizować, o nie. Nie znajdziemy tu ani słowa o tym, czy wojna była słuszna, czy nie. Jest to za to pełnokrwista opowieść o ludziach morza. Bardo polecam. p.s. teraz coś z drugiej strony wyrzutni torped - "Bezgłośna formacja" Chamblissa.