Ostra

Tak jak bardzo lubię twórczość Autora, tak ciężko było mi przebrnąć przez "Ostrą". Chyba nie podchodzi mi współczesna fabuła i sensacja. Na plus: ciekawe postacie kobiece.

Tak jak bardzo lubię twórczość Autora, tak ciężko było mi przebrnąć przez "Ostrą". Chyba nie podchodzi mi współczesna fabuła i sensacja. Na plus: ciekawe postacie kobiece.

Nie porwała mnie. Wolę Mocka, ale w takiej dawce raz na rok.

Nie porwała mnie. Wolę Mocka, ale w takiej dawce raz na rok.

W jakimś wielkim polskim mieście dwie czterdziestoletnie przyjaciółki prowadzą walkę z dużym graczem. Ewa Skoczek była policjantka, która prowadzi agencję detektywistyczną oraz Małgorzata Drewnowska adwokat ze wstydliwym sekretem.

Co z tego wyniknie? Dla mnie nic specjalnego, gdyż kiążka jest przeciętna.

Moja ocena: 5

Najlepszy cytat: Chciałbym kiedyś mieć pracę przy komputerze - powiedział. - Nie widzieć ludzi przez cały dzień, tylko świat na ekranie. Ale jak długo patrzę, boli mnie oko. Mięśnie są zbyt napięte. Dobrze jest mieć znajomego okulistę, nie takiego, do którego trzeba się zapisać rok naprzód i składać podania o dofinansowanie protezy oka.

W jakimś wielkim polskim mieście dwie czterdziestoletnie przyjaciółki prowadzą walkę z dużym graczem. Ewa Skoczek była policjantka, która prowadzi agencję detektywistyczną oraz Małgorzata Drewnowska adwokat ze wstydliwym sekretem.

Co z tego wyniknie? Dla mnie nic specjalnego, gdyż kiążka jest przeciętna.

Moja ocena: 5

Najlepszy cytat: Chciałbym kiedyś mieć pracę przy...

Moim zdaniem, jak na razie, najgorsza książka pana Marka jaką czytałem. Wszystko jest tak naciągane aż serce boli, że tak dobry pisarz popełnia taką książkę. Nie polecam

Moim zdaniem, jak na razie, najgorsza książka pana Marka jaką czytałem. Wszystko jest tak naciągane aż serce boli, że tak dobry pisarz popełnia taką książkę. Nie polecam

Zawiodłam się końcówką. O ile sprawozdawczy, telegraficzny wręcz epilog można uznać za rodzaj konwencji, o tyle rozwiązanie fabularnych problemów zostało ujęte zbyt pobieżnie, bez grama obecnej wcześniej psychologizacji bohaterów. Nie zakumałam zwrotu o 180 stopni postaci Willema, przewartościowań, jakie nastąpiły w uczuciach Roberta, ani zmiany frontu w przypadku Ewy. A przecież w "Ostrej" jest narrator wszechwiedzący, który wcześniej o tę psychologizację dbał, i to z całkiem niezłym skutkiem (postać jednookiego chłopaka to miód na moje serce).

Mogę sobie narzekać, ale doprawdy nie wiem, co musiałoby się stać, abym Krajewskiego przestała czytać. To jest silniejsze ode mnie. Uwielbiam jego eleganckie, czasem wręcz dostojne pióro (kurczę, ono nie znika nawet wtedy, gdy autor opisuje patoblokowisko zwane Harlemem),przemycanie słów takich jak "eksplorator" czy "pretorianin" oraz seksualne wtręty. Proces dotyczący artysty od erotycznego performance'u to majstersztyk! Co tu dużo mówić, kręci mnie to wszystko, ta niegrzeczność połączona z nobliwością, cielesny eksces w sąsiedztwie bogactwa słów, diabeł za skórą zestawiony z nienagannym wizerunkiem samego Krajewskiego.

A, zapomniałabym! W "Ostrej" autor zrezygnował z czasu zaprzeszłego, który stosuje w powieściach retro. Mimo że bardzo lubię ten zabieg narracyjny, tak rozumiem jego decyzję. Zakurzony plusquamperfectum zwyczajnie do współczesności nie pasuje. Ale uwaga: w "Ostrej" jest do niego zabawne odniesienie. Chcę wierzyć, że zamierzone. Tak, mimo błędów, jakie czasem popełnia, naprawdę ubóstwiam Krajewskiego. :)

Zawiodłam się końcówką. O ile sprawozdawczy, telegraficzny wręcz epilog można uznać za rodzaj konwencji, o tyle rozwiązanie fabularnych problemów zostało ujęte zbyt pobieżnie, bez grama obecnej wcześniej psychologizacji bohaterów. Nie zakumałam zwrotu o 180 stopni postaci Willema, przewartościowań, jakie nastąpiły w uczuciach Roberta, ani zmiany frontu w przypadku Ewy. A...

Szczerze przyznam, że do tej książki podchodziłem z wielką obawą i lekkim dystansem. Bo oto pisarz znany nam z powieści osadzonych w czasach (nie aż tak bardzo ale jednak) zamierzchłych bierze się za współczesność. Co wyszło z tego mariażu?

Niestety nic dobrego. Nie mogę powiedzieć, że ta książka jest zła, bo nie jest. Nie jest też dobra. Sama fabuła wypada dosyć blado, mamy dwie postacie kobiece wokół których toczą się różne wątki. Tutaj objawia się pierwsza słabość tej powieści, otóż przewracając kolejne strony nie wiemy w zasadzie o co autorowi chodziło. Czy chciał w ręce czytelników oddać kryminał czy powieść obyczajową. Jeżeli to pierwsze to niestety za dużo jest tutaj wątków i wynaturzeń natury osobistej zamiast wartkiej akcji. Druga rzecz to styl pisania. Sprawdza się on doskonale w przypadku opowieści o Popielskim, do czasów obecnych niestety kompletnie nie pasuje.

Podsumowując. Tak jak napisałem we wstępie, nie jest to zła książka, nie jest też dobra. Ot, taki średniak. Mimo iż autora lubię, szanuję i bardzo cenię to myślę, że mógłby sobie odpuścić tego typu eksperymenty i skupić się na tym co mu wychodzi najlepiej, czyli opowieściach z lat minionych.

#307#20#2024

Szczerze przyznam, że do tej książki podchodziłem z wielką obawą i lekkim dystansem. Bo oto pisarz znany nam z powieści osadzonych w czasach (nie aż tak bardzo ale jednak) zamierzchłych bierze się za współczesność. Co wyszło z tego mariażu?

Niestety nic dobrego. Nie mogę powiedzieć, że ta książka jest zła, bo nie jest. Nie jest też dobra. Sama fabuła wypada dosyć blado,...

Jeśli chodzi o drugi debiut Pana Marka, najlepsze jest zdjęcie z okładki ;)

Jeśli chodzi o drugi debiut Pana Marka, najlepsze jest zdjęcie z okładki ;)

Ale gniot mi się trafił. Nie spodziewałem się po p. Marku Krajewskim , że stworzy takie ,,arcydzieło ,, . Sugerowałem się Jego retro kryminałami i dlatego też sięgnąłem po tę pozycję . Wkurzony jestem bo to strata czasu . Stek bzdur , kupę postaci , opisy wątków które są nie potrzebne . Zakończenie przewidywalne i oklepane . Nie polecam .

Ale gniot mi się trafił. Nie spodziewałem się po p. Marku Krajewskim , że stworzy takie ,,arcydzieło ,, . Sugerowałem się Jego retro kryminałami i dlatego też sięgnąłem po tę pozycję . Wkurzony jestem bo to strata czasu . Stek bzdur , kupę postaci , opisy wątków które są nie potrzebne . Zakończenie przewidywalne i oklepane . Nie polecam .

Ebook,Ostra jest ostra

Ebook,Ostra jest ostra

Wolę jednak retro kryminały w wydaniu Pana Krajewskiego. Tutaj niby wszystko poprawnie, dobrze się czyta, ale jednak znając tego autora czegoś nam brakuje. Myślę, że nie tylko ja odczułam taki niedosyt. Podobało mi się za to w odróżnieniu do serii o Mocku czy Popielskim, że mamy tu mocne postacie kobiece, a nie tylko prostytutki czy żony. Zakończenie niestety pozostawiło mi pewien zgrzyt, bo wszystko tak ładnie i zgrabnie się rozwiązało, a zabrakło mi walki o to piękne zakończenie. Ten zabieg dobrze wypada właśnie w retro kryminałach, ale we współczesnych powieściach już mniej. Co tu jednak dużo mówić, jak Marek Krajewski napisze kolejną książkę, czy retro czy nie, to i tak ją przeczytam.

Wolę jednak retro kryminały w wydaniu Pana Krajewskiego. Tutaj niby wszystko poprawnie, dobrze się czyta, ale jednak znając tego autora czegoś nam brakuje. Myślę, że nie tylko ja odczułam taki niedosyt. Podobało mi się za to w odróżnieniu do serii o Mocku czy Popielskim, że mamy tu mocne postacie kobiece, a nie tylko prostytutki czy żony. Zakończenie niestety pozostawiło mi...