Złodziej Pioruna

Złodziej pioruna, czyli historia opowiadająca historie, o dwunastoletnim Percym Jacksonie.
Do tej pory Percy prowadził normalne życie, uczył się w szkole, spędzał czas z mamą, jadł niebieskie jedzenie... Jednak wszystko zmienia się pewnego dnia, gdy jego nauczycielka od matmy zmienia się w strasznego potwora, który próbuje go zabić i to nie równaniami tylko, najprawdziwszymi niebezpiecznymi pazurami. A jego najlepszy przyjaciel okazuje się nie być człowiekiem, a... Satyrem ze skłonnościami do jedzenia puszek i wszystkiego co plastikowe.
Percy wbrew swojej woli zostaje wplątany w niebezpieczną zabawę bogów, którzy oskarżają się nawzajem wykradzenie jednego z najpotężniejszych atrybutów mocy Zeusa, mianowicie pioruna piorunów. Bohater wyrusza na niebezpieczną misję znalezienia pioruna. Razem z nim wyrusza jego najlepszy przyjaciel - Grover, oraz denerwująca i przemądrzała córka Ateny - Annabeth. Powinnam chyba jeszcze wspomnieć, że główny bohater jest synem Posejdona, czyli jednego z trzech głównych bogów, co oznacza, że Percy w ogóle nie powinien żyć...
Po drodze Percy poznaje świat potworów, który od teraz jest też jego światem. Dowiaduje się on co to jest lojalność i jacy są prawdziwy przyjaciele. Na własnej skórze odczuwa to jak ciężko jest poświęcić wszystko co jest dla niego najcenniejsze, tylko po to by zrobić to co jest słuszne i prawe. Jednak czy tak jest na pewno? Czy Percy będzie wstanie poświęcić WSZYSTKO? Czy da radę przetrwać? Czy uda mu się wypełnić misję i powstrzymać nadchodzącą wojnę pomiędzy bogami?

Złodziej pioruna, czyli historia opowiadająca historie, o dwunastoletnim Percym Jacksonie.
Do tej pory Percy prowadził normalne życie, uczył się w szkole, spędzał czas z mamą, jadł niebieskie jedzenie... Jednak wszystko zmienia się pewnego dnia, gdy jego nauczycielka od matmy zmienia się w strasznego potwora, który próbuje go zabić i to nie równaniami tylko,...

Świetna książka dla dzieci i młodzieży. Szybko się ją czyta a fabuła jest ciekawa. Żałuję, że wcześniej nie odkryłam tej serii.

Świetna książka dla dzieci i młodzieży. Szybko się ją czyta a fabuła jest ciekawa. Żałuję, że wcześniej nie odkryłam tej serii.

Pierwsze rozdziały książki nie przekonały mnie do siebie. Wiele wydarzeń wydawało mi się napisanych zbyt chaotycznie, a wszystkie zbiegi okoliczności w zbyt oczywisty sposób podkreślały niezwykłość bohatera oraz jego związek ze światem nadprzyrodzonym. Aż dziwne wydawało mi się, że Percy nie wpadł sam na to, iż jest kimś wyjątkowym. Z całą pewnością zbyt dużo odkrywa opis wydawcy, który streszcza jakieś połowę fabuły. I chociaż sporo pomija to jednak przez zdradzeniu aż tylu szczegółów czytelnik traci element zaskoczenia.
W zasadzie ta historia opiera się na typowych schematach. Niepozorny i wpadający wiecznie w kłopoty chłopak, z dnia na dzień dowiaduje się o tym, iż posiada moce czyniące z niego kogoś wyjątkowego. Trafia do obozu, w którym ma nauczyć się korzystania ze swoich ponadprzeciętnych umiejętności i poznać swoją przeszłość (oraz w przypadku Percy’ego przyszłość). Są też wrogowie i rywale, którzy usiłują popsuć mu szyki i nie cofną się przed niczym, by pogrążyć bohatera oraz go skrzywdzić. Wraz z rozwojem akcji główna postać dostaje do wykonania specjalne zadanie i w zasadzie dalej można domyślić się jak to wszystko się potoczy. Po drodze musi pokonać swoich przeciwników i udowodnić swoją wartość oraz nauczyć radzić sobie w trudnych okolicznościach.
Wygląda sztampowo? Takie też jest. Można snuć domysły, że nie warto tracić czasu na tego typu lekturę, a jednak coś jest w tej książce takiego, że trudno się od niej oderwać. Sposób prowadzenia akcji przez autora to czyste złoto. Pomijam teraz pierwsze rozdziały, na które wcześniej narzekałam. Dalsze czyta się znacznie lepiej, zwłaszcza wtedy, gdy czytelnik dowiaduje się już nieco więcej o głównym bohaterze i poznaje jego słabości oraz zalety. Tajemnicza przeszłość Percy’ego, przepowiednia i relacje z przyjaciółmi oraz rówieśnikami sprawiają, iż ciągle coś się dzieje. Ponieważ lubię powieści przepełnione akcją, taki zabieg jest dla mnie jak najbardziej na plus i już mogę napisać, że z całą pewnością sięgnę po kolejne części serii.
Styl Ricka Riordana jest bardzo prosty, jednak jak już wspomniałam wcześniej, autor świetnie prowadzi fabułę, miesza i odwraca wątki, na każdym kroku wrzuca Percy’ego w wir wydarzeń i nie pozwala odbiorcy na nudę. Poza tym często stosuje komizm sytuacyjny, bawiąc czytelnika i ładując bohatera w niezłe tarapaty. Percy podczas swoich przygód również wiele się uczy, przechodzi przemianę, doświadcza różnych wyzwań i tworzy relacje, które kształtują jego charakter. Mimo iż twórca nie skupił się zbyt zawile na rysie psychologicznym postaci to jednak przedstawił wiele z nich w sposób interesujący i prosty tak, że trafiają do młodego czytelnika i moim zdaniem są przekonujące.
Zakończenie książki, tak jak fabuła są dość przewidywalne, ale odbiera się je jako pozytywne i umoralniające. Jeśli lubicie tego typu książki to jak najbardziej polecam, pomimo występowania popularnych schematów to świetnie się bawiłam się przy „Złodzieju pioruna” i według mnie nadaje się nie tylko dla młodych czytelników, również osoba dorosła dobrze odpręży się przy tej lekturze.

Pierwsze rozdziały książki nie przekonały mnie do siebie. Wiele wydarzeń wydawało mi się napisanych zbyt chaotycznie, a wszystkie zbiegi okoliczności w zbyt oczywisty sposób podkreślały niezwykłość bohatera oraz jego związek ze światem nadprzyrodzonym. Aż dziwne wydawało mi się, że Percy nie wpadł sam na to, iż jest kimś wyjątkowym. Z całą pewnością zbyt dużo odkrywa opis...

Sięgnąłem po to jako luźny przerywnik słysząc wiele pochwał no ale mojego serca Percy Jackson nie podbił. Pomijając fakt, że trąci to na każdym kroku Harrym Potterem (Główni bohaterowie i sporo pobocznych, Obóz Herosów i jego funkcjonowanie to praktycznie odpowiednik Hogwartu, cały świat przedstawiony działa na bardzo podobnych zasadach tylko z bogami greckimi zamiast czarodziejów) to fabularnie jedynie początek i koniec był w miarę niezły a środek wypełniają nudnawe potyczki bohaterów z potworami z których każda wygląda tak samo. Bohater oczywiście nigdy nie wie co robić ale zawsze albo dostaje objawienia albo ratują go przyjaciele.

Nie przekreślam jeszcze całej twórczości Ricka Riordana gdyż jest bogata ale tej serii kontynuował nie będę.

Sięgnąłem po to jako luźny przerywnik słysząc wiele pochwał no ale mojego serca Percy Jackson nie podbił. Pomijając fakt, że trąci to na każdym kroku Harrym Potterem (Główni bohaterowie i sporo pobocznych, Obóz Herosów i jego funkcjonowanie to praktycznie odpowiednik Hogwartu, cały świat przedstawiony działa na bardzo podobnych zasadach tylko z bogami greckimi zamiast...

Książka idealna dla dzieciaków i nastolatków! W bardzo przystępny sposób przedstawiono świat z mitologii.
Żałuję, że nie odnalazłam tego cyklu wcześniej!

Książka idealna dla dzieciaków i nastolatków! W bardzo przystępny sposób przedstawiono świat z mitologii.
Żałuję, że nie odnalazłam tego cyklu wcześniej!

Książka miałaby więcej sensu, gdyby główny bohater był starszy. Trochę żenująco czyta się o 12-latku, który wymachuje mieczem niczym zawodowy szermierz i ot tak zabija wszystkie możliwe potwory z greckiej mitologii.

Książka miałaby więcej sensu, gdyby główny bohater był starszy. Trochę żenująco czyta się o 12-latku, który wymachuje mieczem niczym zawodowy szermierz i ot tak zabija wszystkie możliwe potwory z greckiej mitologii.

Naprawdę gorąco polecam wszystkim młodym czytelnikom gdyby nie ta książka to nie byłabym takim specem od mitologii na polskim <3

Naprawdę gorąco polecam wszystkim młodym czytelnikom gdyby nie ta książka to nie byłabym takim specem od mitologii na polskim <3

Bardzo dobra seria. Wciąga.

Bardzo dobra seria. Wciąga.

Całkiem przyzwoita przygoda, która pamiętam z młodości. Piszę trochę ze wspomnienia i nie wiem, czy byłbym gotów obecnie się z tym mierzyć - w sensie jakbym to odebrał.

Całkiem przyzwoita przygoda, która pamiętam z młodości. Piszę trochę ze wspomnienia i nie wiem, czy byłbym gotów obecnie się z tym mierzyć - w sensie jakbym to odebrał.

Najpierw wytłumaczę, dlaczego taka ocena, czyli wszystkie plusy i minusy "Percy'ego Jacksona: Złodzieja pioruna":
Plusy:
- fabuła
- zabawne żarciki i przewrotny styl pisania autora
- podróż (kocham te wątki w książkach)
- portrety psychologiczne bohaterów
Minusy:
- nudny początek
- akcja, która rozwija się dopiero jakoś po 100 stronach
- styl pisania autora (z jednej strony go lubię, z drugiej mnie denerwuje)
Odejmuję dwie gwiazdki - jedną za to, że początkowo nie mogłam przez nią przebrnąć, a drugą za minusy.
Pierwsze podejście do tej książki miałam jakoś w podstawówce. Styl autora i nudny początek, który nie zapowiadał niczego dobrego niestety spowodowały, że porzuciłam dalsze czytanie. Sięgnęłam po nią, dlatego, że moje przyjaciółki były strasznymi fankami całej serii, czyli to był ten jeden z tych razów, w których nie podążałam swoją zasadą w wybieraniu powieści do przeczytania, czyli po okładce. Jednak ja nigdy nie przerywam - zawsze kończę powieści, które zaczynam. Wróciłam więc po raz drugi w liceum zachęcona filmową ekranizacją książki, która się od niej znacznie różni, a którą bardzo pokochałam. Jednak i tak nie potrwało długo zanim znów ją odłożyłam. Po raz ostatni wróciłam do jej czytania na pierwszym roku studiów zachęcona przez moją inną przyjaciółkę, która jest fanką powieści Ricka Riordana. Tym razem przeczytałam ją raptem w kilka dniu od deski do deski.
Ta historia jest wspaniała!!! Mimo że, jak narazie mojej uwagi nie przykuł żaden z bohaterów to autorowi trzeba przyznać, że jego portrety psychologiczne są dokładnie przemyślane, a biografie bohaterów opisane z detalicznymi szczegółami. Przygody, które przeżywają, jak np. te w autobusie z Eryniami, te Prokrustesem i z Meduzą są totalnie wciągające i też dosyć zabawne. Ja osobiście jestem fanką kasyna Lotos i scen w Podziemiu. Dobrą akcją była ta z Chimerą i Echidną, z którymi odbyła się walka na Gateway Arch (Łuku Zachodnim) i po której zostały w tym zabytku architektonicznym pewne zniszczenia. Uwielbiam też to, jak jest pokazywana różnica między tym co widzą otaczający ich ludzie, a co tak naprawdę się dzieje. Bardzo rozśmieszyły mnie np. wiadomości, które sprostowywały informację o tym, że syn Pana Mórz nie jest przestępcą.
Napewno sięgnę po kolejne tomy "Percego Jacksona" i inne powieści dotyczące tego uniwersum. Reszcie czytelników gorąco je polecam.

Najpierw wytłumaczę, dlaczego taka ocena, czyli wszystkie plusy i minusy "Percy'ego Jacksona: Złodzieja pioruna":
Plusy:
- fabuła
- zabawne żarciki i przewrotny styl pisania autora
- podróż (kocham te wątki w książkach)
- portrety psychologiczne bohaterów
Minusy:
- nudny początek
- akcja, która rozwija się dopiero jakoś po 100 stronach
- styl pisania autora (z jednej...