Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To jest moje nemezis.
Słuchałam Nędzników ponad półtora roku, dzisiaj nareszcie skończyłam.
I cóż mogę powiedzieć - dawno żadne dzieło literackie nie dało mi tak w kość.

Historia świetnie się zaczęła, opowieść o biskupie była urocza, nawet opis bitwy pod Waterloo mnie zafascynował. Historia 4 dziewczyn i 4 niedojrzałych idiotów również mi się podobała (choć była to zapowiedź tego jak Hugo nagradza złych a karze dobrych). Historia biednej Fantyny mnie wzruszyła. Cały czas kibicowałam Jeanowi Valjean. Ale im bliżej końca tym czułam się coraz bardziej znużona. Ile można słuchać jakichś kwiecistych wywodów w kółko o tym samym (a w sumie to o niczym), jedynie parafrazowanych zdanie za zdaniem? Gdybym miała to czytać, rzuciłabym w kąt na wieki ale słuchając przy sprzątaniu jakoś zaciskałam zęby i trwałam.

Zakończenie mnie totalnie rozczarowało.
Mariusz - co za okropny typ. I ta historia miłosna między nim a Kozetą była płaska jak naleśnik, matko jedyna co oni w sobie widzieli? Urodę li i jedynie?
Taki detektyw z niego a nie umiał wyśledzić prawdy ani się jej dowiedzieć czy potwierdzić! Nijak nie rozumiem jak można być tak zaślepionym by nagrodzić obmierzłego Thenardiera za wszystkie niegodziwości a odepchnąć Jeana Valjean. Wystarczyła by szczera rozmowa. Naprawdę są gorsze rzeczy od bycia byłym galernikiem np. bycie Thenardierem, którego nota bene Mariusz puścił wolno, mimo że na galery zasłużył, a który ostatecznie dostał najlepsze zakończenie w tej historii. Wszyscy inni skończyli marnie, zwłaszcza ci tzw. dobrzy.

Muszę jednak przyznać, że Nędznicy napisami są pięknym językiem i gdyby nie nużące dłużyzny, oceniłabym tę książkę lepiej.Choć w sumie najtrudniejsze były dla mnie dwa ostatnie tomy - do końca trzeciego tomu całkiem nieźle się bawiłam ale opisy barykad mnie prawie pokonały.

Wiem, że na świecie jest mnóstwo ludzi zachwyconych tą historią i nie dziwię się, dziwię się tylko, po co autor tak to niemiłosiernie rozwlókł. I co się stało z tymi dwoma chłopcami, którzy nocowali z Gavrochem w słoniu??

To jest moje nemezis.
Słuchałam Nędzników ponad półtora roku, dzisiaj nareszcie skończyłam.
I cóż mogę powiedzieć - dawno żadne dzieło literackie nie dało mi tak w kość.

Historia świetnie się zaczęła, opowieść o biskupie była urocza, nawet opis bitwy pod Waterloo mnie zafascynował. Historia 4 dziewczyn i 4 niedojrzałych idiotów również mi się podobała (choć była to...

Rozczarowała mnie ta książka. Choć po prawdzie spodziewałam się nieco bardziej krwistych historii: o ciekawszych przypadkach opowiadała mi kiedyś koleżanka odbywająca praktyki w szpitalu psychiatrycznym, i to w Polsce.

Rozczarowała mnie ta książka. Choć po prawdzie spodziewałam się nieco bardziej krwistych historii: o ciekawszych przypadkach opowiadała mi kiedyś koleżanka odbywająca praktyki w szpitalu psychiatrycznym, i to w Polsce.

Jest to moim zdaniem najsłabsza część serii kwiatu paproci. Wielokrotnie czułam się znudzona. Dodatkowo irytowało mnie to, że pamiętałam jak w którejś książce z przygodami Gosi, Jaga wprost powiedziała że dopóki Gosia nie przybyła do Bielin to ona niewiele miała do czynienia istotami nadprzyrodzonymi, ot tyle co ze Swarożycem i ubożętami. A tu niespodzianka, ledwo parę miesięcy w Bielinach i przerobiła całe stada demonów.

Jest to moim zdaniem najsłabsza część serii kwiatu paproci. Wielokrotnie czułam się znudzona. Dodatkowo irytowało mnie to, że pamiętałam jak w którejś książce z przygodami Gosi, Jaga wprost powiedziała że dopóki Gosia nie przybyła do Bielin to ona niewiele miała do czynienia istotami nadprzyrodzonymi, ot tyle co ze Swarożycem i ubożętami. A tu niespodzianka, ledwo parę...